Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου 2016

Χρηματοδοτούμενη μελέτη από τη NASA – Ο τρόπος για να διασωθεί ο Δυτικός πολιτισμός από την κατάρρευση είναι ο κομμουνισμός


sickle


Αν οι Ηνωμένες Πολιτείες θέλουν να αποφύγουν να πέσουν, όπως η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, θα πρέπει να αποφύγουν την «υπερκατανάλωση» και να διανέμουν τους πόρους εξίσου, σύμφωνα με μια μελέτη της NASA.

Το παραπάνω συμπέρασμα είναι το αποτέλεσμα μιας μελέτης που χρηματοδοτήθηκε και εκπονήθηκε από τη γνωστή σε όλους NASA.
Η μελέτη προσθέτει ότι «Δύο φαίνεται να είναι τα σημαντικά χαρακτηριστικά που υπάρχουν μεταξύ των κοινωνιών που έχουν καταρρεύσει. Η υπερεκμετάλλευση των πόρων, λόγω της επιβάρυνσης της οικολογικής φέρουσας ικανότητας και η οικονομική διαστρωμάτωση της κοινωνίας σε ελίτ και σε μάζες (Σ.Σ. ταξική διαστρωμάτωση)».
Η μελέτη της NASA αντλεί τα δεδομένα της από προηγούμενες αυτοκρατορίες που κατέρρευσαν και χρησιμοποιεί ένα Ανθρώπινο και Φυσικό Δυναμικό μοντέλο (Human And Nature DYnamical (HANDY) formula) «για να παρέχει ένα γενικό πλαίσιο που θα επιτρέπει τη διενέργεια “thought experiments” για το φαινόμενο της κατάρρευσης και να δοκιμάσει τις αλλαγές, που θα επιτρέψουν να αποφευχθεί. Με άλλα λόγια, το μοντέλο παίρνει μόνο υπόψη τα γενικά χαρακτηριστικά των νεκρών πολιτισμών, και όχι λεπτομέρειες».
Ποια είναι τα ευρήματα της μελέτης; «Ότι η κατάρρευση είναι δύσκολο να αποφευχθεί σε άνισες κοινωνίες καθώς οι ελίτ μεγαλώνουν και καταναλώνουν πάρα πολύ, με αποτέλεσμα την πείνα μεταξύ των Commoners, η οποία τελικά προκαλεί την κατάρρευση της κοινωνίας.
Τα όρια για τους πόρους βλάπτουν την εργατική τάξη, ενώ οι πλούσιοι είναι καθόλα απομονωμένοι από αυτό το πρόβλημα, που σημαίνει ότι οι πόροι συνεχίζουν να χρησιμοποιούνται χωρίς να λαμβάνεται υπόψη το κόστος για την κοινωνία. Για παράδειγμα, «μια τεχνολογική αύξηση της αποδοτικότητας των καυσίμων των οχημάτων τείνουν να επιτρέπουν την αύξηση των μιλίων που διανύουν τα οχήματα, τα βαρύτερα οχήματα, και τις υψηλότερες μέσες ταχύτητες, που όλα αυτά στη συνέχεια αναιρούν τα κέρδη από την αυξημένη κατανάλωση καυσίμου».
Ο μόνος τρόπος για να αποφευχθεί η καταστροφή είναι να θεσπιστούν ισότιμες μέθοδοι διανομής των πόρων, αν η κατανάλωση των πόρων περιοριστεί και θα διανεμηθεί εξίσου – άποψη που παράξενα θυμίζει εκείνους που υπερασπίζονται τον έλεγχο του πληθυσμού ή τον κομμουνισμό.
Η κατάρρευση μπορεί να αποφευχθεί και ο πληθυσμός μπορεί να φτάσει σε μια σταθερή κατάσταση, στη μέγιστη φέρουσα ικανότητα, εάν ο ρυθμός εξάντλησης της φύσης μειώνεται σε ένα βιώσιμο επίπεδο και αν οι πόροι κατανέμονται δίκαια».
Δεν περιμέναμε βέβαια από τη NASA μια Μαρξιστική ανάλυση που θα κατέληγε στο συμπέρασμα που κατέληξαν οι Κλασσικοί του Μαρξισμού – Λενινισμού. Δηλαδή στην ανάγκη κατάληψης της εξουσίας από την εργατική τάξη, την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, την υιοθέτηση του κεντρικού σχεδιασμού για την ικανοποίηση των ανθρώπινων αναγκών και την αποκατάσταση της ισορροπίας ανάμεσα στον άνθρωπο και τη φύση, την ανάπτυξη στην υπηρεσία του ανθρώπου και τη χρησιμοποίηση των επιστημονικοτεχνικών επιτευγμάτων για να διευκολύνεται η ανθρώπινη διαβίωση, την κατάργηση της διπλής εκμετάλλευσης των μικρότερων εθνών. Με δυο λόγια να προτείνουν την αλλαγή των σχέσεων παραγωγής, γιατί, τελικά η άνιση διανομή δεν είναι καθ’ εαυτό πρόβλημα της διανομής αλλά της παραγωγής, των σχέσεων παραγωγής.
Γι’ αυτό το λόγο η μελέτη της NASA φτάνει στο τέλος να συμμερίζεται απόψεις που έχουν ήδη διατυπωθεί, και είναι αστικές απόψεις, να αντιλαμβάνεται τον κομμουνισμό με ένα πρωτόγονο τρόπο και όχι ως έναν κοινωνικοοικονομικό σχηματισμό ανώτερο του καπιταλισμού, και προπαντός να περιορίζεται στο πλαίσιο μιας πιο δίκαιης διανομής και κατανάλωσης στο πλαίσιο του καπιταλισμού, γι’ αυτό και καταφεύγει στη μοντελοποίηση της κοινωνικής εξέλιξης και δεν την αντιλαμβάνεται ως εξέλιξη των ανθρώπινων σχέσεων, και πριν απ’ όλα των ταξικών σχέσεων.
Παρόλα αυτά αναδεικνύει ένα σημαντικό πρόβλημα. Το ταξικό χάσμα μεγαλώνει και οξύνεται, η εξαθλίωση χτυπάει την εργατική τάξη και ότι αυτή η κοινωνική ανισότητα έχει φτάσει σε τέτοιο βαθμό, που απειλεί την καπιταλιστική κοινωνία με κατάρρευση. Και εξ αυτού του οξύτατου προβλήματος αναγκάζεται ακόμη να προτείνει ως λύση και τον κομμουνισμό. Αν μη τι άλλο η μελέτη δείχνει ότι ορισμένοι αρχίζουν να σκέπτονται και να μην ξορκίζουν το «φάντασμα του κομμουνισμού».