Αδέρφια,
Ο Ντόναλντ Τραμπ είναι πλέον το αρπακτικό που βρίσκεται στην ηγεσία μιας από τις πιο επικίνδυνες δεξιές κυβερνήσεις στην ιστορία των ΗΠΑ.
Στην ομιλία κατά τη διάρκεια της ορκωμοσίας του, ο Τραμπ είπε ότι η κυβέρνησή του θα ακολουθήσει ένα ενάρετο μονοπάτι, ότι θα είναι κυβέρνηση του λαού. Ότι οι παραμελημένοι, άντρες και γυναίκες, θα σταματήσουν να ζουν ως παραμελημένοι. Ότι θα δημιουργήσει σχολεία και αξιοπρεπείς δουλειές για όλους και θα φέρει πίσω τον πλούτο στους εργαζόμενους της Αμερικής.
Όμως, αδέρφια, ο Τραμπ είναι ψεύτης και απατεώνας. Έχει πλαισιώσει την κυβέρνησή του με τους χειρότερους εκπροσώπους της τάξης των δισεκατομμυριούχων, με μισαλλόδοξους δεξιούς και την επιχειρηματική ελίτ.
Δεν υπάρχει καμία νομιμοποίηση της μισητής, αντεργατικής, μισογυνικής ατζέντας που θα εφαρμόσει ο Τραμπ. Θα μπει στο Λευκό Οίκο με το χαμηλότερο ποσοστό αποδοχής που είχε ποτέ νεοεκλεγμένος Αμερικανός πρόεδρος, ένα ποσοστό που κινείται γύρω στο 40%.
Οι δημοσκοπήσεις όμως δεν αρκούν για να τον σταματήσουν.
Ο Τραμπ και η τάξη των δισεκατομμυριούχων αντιλαμβάνονται μόνο ένα πράγμα: τη δύναμη.
Χρέος μας επομένως, είναι να χτίσουμε τη δύναμη του 99% της κοινωνίας, τη δύναμη των εργαζομένων και όλων όσων έχουν περιθωριοποιηθεί από την καπιταλιστική ελίτ.
Σαν σοσιαλίστρια, απορρίπτω πλήρως τους συμβιβασμούς της ελίτ του φιλελευθερισμού, που εξέφρασε η Χίλαρι Κλίντον, όταν μετά τις εκλογές είπε ότι «Ο Τραμπ αξίζει την υποστήριξή μας» και ότι πρέπει «να του δώσουμε μια ευκαιρία». Ούτε μπορούμε να περιμένουμε μέχρι τις εκλογές του 2018 και του 2020, προκειμένου να απαλλαγούμε από τους Ρεπουμπλικάνους.
Ο Τραμπ μπορέι να νικηθεί μόνο αν χτίσουμε από τώρα ένα μαζικό κύμα αντίστασης. Η ιστορία είναι γεμάτη από παραδείγματα δεξιών κυβερνήσεων, που αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν ως ένα βαθμό, ή και συνολικά, κάτω από την πίεση μαζικών κινημάτων.
Σήμερα και αυτό το σαββατοκύριακο, βλέπουμε σε όλη τη χώρα, αλλά και ολόκληρο τον κόσμο διαμαρτυρίες, μαζικές διαδηλώσεις, αποχές από μαθητές και φοιτητές. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι, πιθανά και εκατομμύρια, διαδηλώνουν στέλνοντας ένα ηχηρό μήνυμα, ότι είμαστε έτοιμοι να παλέψουμε ενάντια στον Τραμπ και την τάξη των δισεκατομμυριούχων.
Η οργάνωσή μου, η «Σοσιαλιστική Εναλλακτική», έχει βρεθεί στην πρώτη γραμμή των διαμαρτυριών ενάντια στον Τραμπ από την ώρα της εκλογής του. Καλέσαμε διαδηλώσεις σε μεγάλες πόλεις σε όλη τη χώρα την επομένη των εκλογών και συμβάλαμε στο να βγουν πάνω από 50.000 άνθρωποι στους δρόμους.
Κατά τη διάρκεια του σαββατοκύριακου της ορκωμοσίας του Τραμπ, η «Σοσιαλιστική Εναλλακτική» διοργανώνει κινητοποιήσεις σε σχολεία και σχολές σε δεκάδες πόλεις, σαν ένα ακόμη βήμα για το χτίσιμο της αντίστασης.
Για να ηττηθεί ο Τραμπ, χρειαζόμαστε ένα μαζικό κίνημα διαρκείας, με τη μεγαλύτερη δυνατή ενότητα στη δράση και με την κινητήρια δύναμη της εργατικής τάξης.
Τι σημαίνει όμως αυτό;
Η απάντηση στις βάναυσες επιθέσεις του Τραμπ απαιτέι το χτίσιμο ενός αποφασισμένου, μαχητικού κινήματος. Ενός κινήματος που θα παλέψει να κινητοποιήσει εκατομμύρια ανθρώπους σε κοινούς αγώνες, χτίζοντας τις ανεξάρτητες οργανώσεις μας από τα κάτω και με δημοκρατικές δομές.
Οι μετριοπαθείς, συμβολικές κινητοποιήσεις δεν θα είναι αρκετές. Θα χρειαστεί να οργανώσουμε μαζικές, μη-βίαιες δράσεις πολιτικής ανυπακοής. Διαδηλώσεις δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων, μπορούν να κλείσουν κεντρικούς δρόμους, ή να βρουν άλλους τρόπους να κατεβάσουν το διακόπτη, να σταματήσουν τα πράγματα να κινούνται «όπως συνήθως». Χρειαζόμαστε μαζικές, μη-βίαιες άμεσες δράσεις που να μπλοκάρουν τις προσπάθειες απέλασης των μεταναστών αδελφών μας.
Για να εμπνεύσουμε μαζικά την κοινωνία να συμμετάσχει στη δράση, χρειαζόμαστε μαχητικά αιτήματα που να αναδεικνύουν την εναλλακτική κοινωνία που θα βάζει τους ανθρώπους και το περιβάλλον πάνω από τα κέρδη των επιχειρήσεων.
Φυσικά θα πρέπει να δώσουμε άμεση απάντηση στις επιθέσεις του Τραμπ και των Ρεπουμπλικάνων, να υπερασπιστούμε τις κατακτήσεις που έχουμε κερδίσει στον τομέα της υγείας, να υπερασπιστούμε τα δημόσια σχολεία.
Για να το κάνουμε αυτό, απαιτούνται τολμηρά αιτήματα, που να μπορούν να εμπνεύσουν και να δείξουν το δρόμο για μια σημαντική βελτίωση της ποιότητας ζωής, αιτήματα που ο Μπέρνι Σάντερς έθεσε και ακούστηκαν σε μαζικά ακροατήρια όπως:
- Ιατρική περίθαλψη για όλους
- 15 δολάρια την ώρα κατώτατο μισθό για όλους τους εργαζόμενους
- Δωρεάν ανώτατη εκπαίδευση
- Φορολόγηση του πλούτου, προκειμένου να χρηματοδοτηθούν μεγάλα δημόσια έργα, που θα δημιουργήσουν θέσεις εργασίας και θα ξαναχτίσουν τις υποδομές, θα αναπτύξουν την πράσινη ενέργεια και τα μέσα μαζικής μεταφοράς
- Οι ζωές των μαύρων έχουν σημασία! Τερματισμό στη βιαιότητα της αστυνομίας και τις μαζικές, ρατσιστικές φυλακίσεις
Το πρόγραμμα του Μπέρνι Σάντερς προκάλεσε ενθουσιασμό σε εκατομμύρια ανθρώπους, ιδιαίτερα νέους, την ώρα που το χλιαρό, φιλικό προς τις επιχειρήσεις πρόγραμμα της Χίλαρι Κλίντον δεν κατάφερε να τους εμπνεύσει.
Αυτό το σαββατοκύριακο πρέπει να είναι για μας το σημείο εκκίνησης. Σαν άμεσο επόμενο βήμα, πρέπει να κάνουμε την 8η του Μάρτη, παγκόσμια μέρα της γυναίκας, μια μέρα αγώνα ενάντια στον Τραμπ και τον αηδιαστικό μισογυνισμό και σεξισμό που αντιπροσωπεύει. Μια μέρα μαζικής δράσης και διαδηλώσεων, στην υπεράσπιση των κατακτήσεων στον τομέα της υγείας και του οικογενειακού προγραμματισμού και ενάντια σε όλες τις μορφές σεξιστικής βίας.
Η πρωτομαγιά είναι η διεθνής μέρα του εργατικού κινήματος και των κινητοποιήσεων των μεταναστών. Στόχος μας πρέπει να είναι να κατέβουν εκατομμύρια στους δρόμους, ένα πραγματικό κύμα διαδηλώσεων για τα δικαιώματα των μεταναστών και ενάντια στο ρατσισμό. Ας έχουμε ως παράδειγμα το 2006, όταν ένα μαζικό κίνημα μεταναστών εργατών κατάφερε να σταματήσει έναν αντι-μεταναστευτικό νόμο που βρισκόταν στα σκαριά.
Σε αυτούς τους αγώνες θα χρειαστούμε την πλατύτερη δυνατή ενότητα στη δράση, όλων αυτών των δυνάμεων που είναι προετοιμασμένες να παλέψουν πραγματικά ενάντια στον Τραμπ και τους δισεκατομμυριούχους.
Συνδικάτα, οργανώσεις και ακτιβιστές για τα δικαιώματα των μεταναστών, των γυναικών, της ΛΟΑΤ κοινότητας, για τα πολιτικά δικαιώματα, υποστηρικτές του Σάντερς και των προοδευτικών Δημοκρατικών, Πράσινοι και σοσιαλιστές.
Δεν μπορεί κανείς να αποφύγει το γεγονός ότι υπάρχουν μεγάλες πολιτικής διαφορές στη στρατηγική, όπως και διαφορετικές οπτικές μέσα στο κίνημα.
Το κίνημά μας όμως, πρέπει να βασίζεται στις ανάγκες του αγώνα ενάντια στον Τραμπ και τους δισεκατομμυριούχους. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε να λοξοδρομήσει ή να περιοριστεί στα όρια που θέλουν να το στρέψουν οι καθεστωτικές ηγεσίες του Δημοκρατικού Κόμματος.
Οι Δημοκρατικοί θα δοκιμαστούν στο Κονγκρέσο, ως προς την προθυμία τους να αντισταθούν στον Τραμπ.
Ας μην ξεχνάμε, ότι όταν ο Ομπάμα ανέβηκε για πρώτη φορά στην εξουσία το 2009, είχε μαζική κοινωνική υποστήριξη, ενώ οι Δημοκρατικοί είχαν 60 έδρες στη Γερουσία και μεγάλη πλειοψηφία στη βουλή. Και πάλι όμως, οι Ρεπουμπλικάνοι κατάφεραν να τον πολεμήσουν, μπλοκάροντας σημαντικό τμήμα του προγράμματός του.
Οι Δημοκρατικοί αν όντως θέλουν, δεν υπάρχει κανένας αντικειμενικός λόγος που να τους εμποδίζει να παρεμποδίσουν μεγάλο τμήμα του προγράμματος του Τραμπ στο Κονγκρέσο, εφόσον έχει μικρή πλειοψηφία, με 52 έδρες στη Γερουσία. Ο Τραμπ επίσης δε θα καταφέρει να επιβάλει για παράδειγμα την παρουσία ενός ζηλωτή της δεξιάς στο Ανώτατο Δικαστήριο, αν οι Δημοκρατικοί αποφασίσουν να σαμποτάρουν αυτή την προσπάθεια.
Θα το κάνουν;
Δυστυχώς, η πρόσφατη εμπειρία δεν εμπνέει εμπιστοσύνη στους Δημοκρατικούς, ιδιαίτερα στους φιλοκαπιταλιστές που κυριαρχούν στο κόμμα.
Αυτό φάνηκε και από τη δειλή άρνηση της μεγάλης πλειοψηφίας των Δημοκρατικών στο Κονγκρέσο να αμφισβητήσουν τα αποτελέσματα των εκλογών, με βάση τον αποκλεισμό ψηφοφόρων.
Η στάση κάποιων Δημοκρατικών του Κονγκρέσου, που αρνήθηκαν να παραστούν στην ορκωμοσία του Τραμπ σήμερα, ήταν σωστή, πρέπει όμως να πούμε ότι στην πλειοψηφία τους, αντί να κάνουν το ίδιο, παραβρέθηκαν στην ορκωμοσία.
Πιο εξοργιστική όμως ήταν η πρόσφατη απόφαση των Δημοκρατικών να βρεθούν στο πλευρό των Ρεπουμπλικάνων και των μεγάλων φαρμακευτικών εταιρειών, ενάντια στους εργαζόμενους.
Σαν σοσιαλίστρια, δεν πιστεύω ότι οι Δημοκρατικοί μπορούν να προσφέρουν οποιαδήποτε μαχητική, εργατική, ή κινηματική ηγεσία, στη μάχη ενάντια σε έναν αδίστακτο εχθρό, όπως ο Τραμπ.
Οι εργαζόμενοι και το 99% της κοινωνίας πρέπει να χτίσουν μια εναλλακτική απέναντι στη δεξιά των Ρεπουμπλικάνων και στους Δημοκρατικούς που υπηρετούν τη Wall Street, πρέπει να χτίσουμε τη δική μας πολιτική φωνή.
Ένα νέο πολιτικό κόμμα, που θα απορρίπτει τις δωρεές των μεγάλων επιχειρήσεων και αντί γι’ αυτές θα βασίζεται στη χρηματοδότηση και την ενεργή υποστήριξη των εργαζομένων και των προοδευτικών οργανώσεων.
Ένα κόμμα που θα διοικείται δημοκρατικά από τη βάση του, που θα παλεύει ανεπιφύλακτα για τα δικαιώματα του 99% της κοινωνίας, ενάντια στις μεγάλες επιχειρήσεις. Που θα έχει υποψήφιους ενάντια στο μεγάλο κεφάλαιο σε ολόκληρη τη χώρα.
Αναγνωρίζω το γεγονός ότι πολλοί έντιμοι αγωνιστές προσπαθούν να επαναδιεκδικήσουν το κόμμα των Δημοκρατικών, ακολουθώντας την προτροπή του Μπέρνι Σάντερς.
Οι διαφορές μας δεν πρέπει να μας αποτρέψουν από το να δουλέψουμε μαζί για ένα πλατύτερο μέτωπο στους δρόμους ενάντια στον Τραμπ και τους δισεκατομμυριούχους, την ίδια ώρα που μπορούμε να συνεχίσουμε να συζητάμε τις διαφωνίες μας σε σχέση με τη στρατηγική, ενώ παρεμβαίνουμε μέσα στο κίνημα.
Σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς, το νέο, εξεγερτικό πνεύμα που κυριαρχεί στη νεολαία μου δίνει μεγάλες ελπίδες. Πιο σημαντικό απ’ όλα είναι το γεγονός ότι η υποστήριξη στις ιδέες του σοσιαλισμού μεγαλώνει, με χιλιάδες ανθρώπους να γίνονται μέλη σοσιαλιστικών οργανώσεων σε όλη τη χώρα.
Ο λόγος που συμβαίνει αυτό δεν αποτελεί κανένα μυστήριο: ο καπιταλισμός είναι ένα σύστημα που έχει αποτύχει.
Ιδιαίτερα ο Ντόναλντ Τραμπ, είναι μια αηδιαστική έκφραση της αρπακτικής φύσης του καπιταλιστικού συστήματος.
Αυτή τη βδομάδα μάθαμε ότι οκτώ άνθρωποι, μόλις οκτώ άνθρωποι, κατέχουν περισσότερο πλούτο από το μισό πληθυσμό της γης. Επίσης μάθαμε ότι η θερμοκρασία του πλανήτη σπάει κάθε προηγούμενο ρεκόρ για τρίτη συνεχόμενη χρονιά και η κλιματική αλλαγή εξακολουθεί να εξελίσσεται με γρήγορους ρυθμούς.
Χρειαζόμαστε μια εντελώς διαφορετική κοινωνία. Χρειαζόμαστε το σοσιαλισμό.
Σοσιαλισμός σημαίνει μια κοινωνία που θα διοικείται από και για τους εργαζόμενους και όχι από την τάξη των δισεκατομμυριούχων.
Μια κοινωνία στην οποία οι μεγάλες επιχειρήσεις θα περάσουν σε δημόσια ιδιοκτησία, ώστε να μπορούμενα αποφασίσουμε δημοκρατικά πως θα χρησιμοποιήσουμε τους υπάρχοντες πόρους για να καλύψουμε τις ανθρώπινες ανάγκες, αντί για τα κέρδη των λίγων.
Μια ισότιμη κοινωνία, αντί για τον «ο θάνατός σου η ζωή μου» αιματοβαμμένο ανταγωνισμό του καπιταλισμού.
Μια κοινωνία βασισμένη στη διεθνή συνεργασία, αντί για τον εθνικισμό που προωθεί ο Τραμπ.
Πριν από λίγες μέρες γιορτάσαμε τη μέρα του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Κατά τα τελευταία χρόνια του, ο Κίνγκ προσέγγιζε τις ιδέες του σοσιαλισμού. Το 1966 είπε: «Δεν μπορείς να μιλάς για το πως θα λύσεις τα οικονομικά προβλήματα των μαύρων, αν δε μιλάς για δισεκατομμύρια δολάρια. Δεν μπορείς να μιλάς για την εξάλειψη των φτωχογειτονιών, χωρίς να πεις πρώτα ότι πρέπει να απαλλαγούν από αυτούς που κερδοσκοπούν… πρέπει να γίνει καλύτερη ανακατανομή του πλούτου και μάλλον η Αμερική πρέπει να κινηθεί στην κατεύθυνση του δημοκρατικού σοσιαλισμού».
Αδέρφια, ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός. Ελπίζω ότι θα συμμετάσχετε μαζί μας στον αγώνα για ένα σοσιαλιστικό μέλλον. Δεν έχουμε χρόνο για χάσιμο. Οργανωθείτε!
