Λεωνίδας Βατικιώτης
Ποιος είπε ότι δεν υπάρχουν λεφτά; Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή συζήτησε την Τετάρτη 30 Νοεμβρίου κι επίσημα θα αποφασιστεί στη σύνοδο Κορυφής του Δεκεμβρίου να δαπανώνται επιπλέον 5,5 δισ. ευρώ ετησίως για αγορές πολεμικού υλικού: ελικόπτερα, μη επανδρωμένα αεροπλάνα κι άλλα είδη προηγμένης τεχνολογίας.
Στην ίδια απόφαση συμπεριλαμβάνεται κι η δέσμευση ενός σοβαρού ποσού (90 εκ. ευρώ ετησίως μέχρι το 2020 και 528 εκ. από το 2021 και μετά) για έρευνα σε ζητήματα ασφαλείας του κυβερνοχώρου, μη επανδρωμένων αεροπλάνων, κ.α.
Το θέμα υποτίθεται πως τέθηκε στο τραπέζι μετά το κάλεσμα του Τραμπ προς όλα τα μέλη του ΝΑΤΟ να αφιερώνουν το 2% του ΑΕΠ τους σε πολεμικές δαπάνες και την απειλή του ότι δεν πρόκειται στο εξής οι ΗΠΑ να στηρίζουν πολεμικά χώρες οι οποίες δε βάζουν το χέρι στην τσέπη. Υπό μία έννοια δίκιο έχει: ποτέ η προστασία δεν προσφερόταν δωρεάν, είτε στις κακόφημες πιάτσες είτε στη γεωπολιτική… Το συμπέρασμα αυτό φαίνεται να το έχει καταλάβει καλύτερα από κάθε άλλη χώρα η Ελλάδα, που ακόμη και το 2014 δαπανούσε ποσοστό ρεκόρ επί του ΑΕΠ της σε σύγκριση με άλλες χώρες της ΕΕ για πολεμικές δαπάνες, 2,7% του ΑΕΠ, όταν κατά μέσο όρο η ΕΕ-28 δαπανούσε 1,3% του ΑΕΠ της.
Στην πραγματικότητα οι απειλές του Τραμπ αποτέλεσαν την ιδανική αφορμή για να επιταχυνθεί ένα σχέδιο, το Ευρωπαϊκό Σχέδιο Αμυντικής Δράσης, το οποίο οι Βρυξέλλες επεξεργάζονταν επί χρόνια. Το 2014 συγκεκριμένα αναπτύχθηκε για πρώτη φορά. Έκτοτε τόσο οι επιχειρήσεις που αναλάμβανε η ΕΕ εκτός συνόρων, όσο και η γιγάντωση εντός ευρωπαϊκού εδάφους του περίφημου στρατιωτικοβιομηχανικού συμπλέγματος έδιναν σταθερά ώθηση στη στρατιωτικοποίηση της ΕΕ.
Η βιασύνη των Βρυξελλών να σπεύσουν να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα που δημιουργεί η εκλογή του Τραμπ στις ΗΠΑ δείχνει επίσης ότι όποιος περίμενε πώς η φιλελεύθερη Ευρώπη θα πολεμούσε στα χαρακώματα εναντίον της οπισθοδρόμησης που θα επιφέρει η εγκατάσταση του ρεπουμπλικανού ηγέτη στον Λευκό Οίκο, θα χρειαστεί να περιμένει πολύ ακόμη. Οι πολιτικές ηγεσίες της Ευρώπης πριν καν στεγνώσουν τα δάκρυα στο πρόσωπό τους από την εκλογική νίκη του Τραμπ, εκμεταλλεύονται την ευκαιρία που προσφέρει ώστε να επιταχύνουν τη συντηρητική τους στροφή. Οι φιλελεύθερες ευρωπαϊκές ηγεσίες χρησιμοποιούν τον Τραμπ ως άλλοθι ώστε να υλοποιήσουν σχέδια που ήταν επί χρόνια στην αναμονή και δεν υλοποιούνταν λόγω πολιτικού κόστους. Πώς να ανακοινώσει η ΕΕ τη γενναία προικοδότηση της πολεμικής βιομηχανίας, την ίδια στιγμή που μειώνει τις δαπάνες για κοινωνική ασφάλιση, δημόσια υγεία και παιδεία;
Παρόλα αυτά οι αυξανόμενες πολεμικές δαπάνες της Ευρώπης αυξάνουν τους κινδύνους για την ειρήνη και φέρνουν πιο κοντά το ενδεχόμενο της πολεμικής εμπλοκής.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Πριν στις 4 Δεκεμβρίου 2016
Πηγή
