Μαζική αντιφασιστική κινητοποίηση στη Γένοβα

Μαζικές και μαχητικές αντιφασιστικές κινητοποιήσεις πραγματοποιήθηκαν στη Γένοβα το περασμένο Σάββατο. Οι κινητοποιήσεις έγιναν με κάλεσμα από την Εθνική Ένωση των Ανταρτών (Associazione Nazionale Partigiani Italiani δηλαδή του παρτιζάνικου αντιφασιστικού κινήματος) ενάντια στη διοργάνωση συνάντησης ευρωπαϊκών ακροδεξιών κομμάτων που συμμετέχουν στην APF (Alliance for Peace and Freedom).

Η συνάντηση των ακροδεξιών κομμάτων γινόταν στα topik;a γραφεία της ιταλικής νεοφασιστικής οργάνωσης Forza Nuova.

Κεντρικό σύνθημα των κινητοποιήσεων ήταν «Η Γένοβα δεν ξεχνά, αντίσταση τώρα και για πάντα». Τη διαδήλωση στήριζε και το σωματείο των φορτοεκφορτωτών του λιμανιού της Γένοβας (των «καμάλλι» σύμφωνα με τη γενοβέζικη διάλεκτο), ενώ κατά τη διάρκεια της διαδήλωσης τα περισσότερα καταστήματα της πόλης παρέμειναν κλειστά.

Οι διαδηλωτές συγκρούστηκαν με τις αστυνομικές δυνάμεις που προστάτευαν το συνέδριο των ακροδεξιών.

Γένοβα: παράδοση αγώνων

Η Γένοβα έχει μια βαθιά ριζωμένη παράδοση αγώνων και αντιφασιστικής δράσης.

Το 1945 η πόλη απελευθερώθηκε με μια αντιφασιστική εξέγερση που ξεκίνησε στις 19 Απριλίου (όπως και στο Μιλάνο και το Τορίνο). Μια γενική απεργία σε ολόκληρη την περιοχή μαζί με επιθέσεις των παρτιζάνων οδήγησε στις 26-27 Απριλίου στην παράδοση των γερμανικών και ιταλικών φασιστικών στρατευμάτων στους παρτιζάνους.

Το 1960 το χριστιανοδημοκρατικό κόμμα του Ταμπρόνι επιχείρησε να σχηματίσει κυβέρνηση με το φασιστικό MSI (διάδοχο του φασιστικού κόμματος του Μουσολίνι) και επέτρεψε στο MSI να κάνει το συνέδριό του στη Γένοβα. Τότε η εργατική τάξη και η νεολαία της Γένοβας πραγματοποίησαν μια μαζική αντιφασιστική κινητοποίηση και συγκρούστηκαν με τις αστυνομικές δυνάμεις που στάλθηκαν για να προστατέψουν τους φασίστες. Στις κινητοποιήσεις αυτές δολοφονήθηκαν πολλοί αντιφασίστες, αλλά η κυβέρνηση του Τομπρόνι κατέρρευσε. Ήταν μια αντιφασιστική εξέγερση που δεν ελεγχόταν από το ΚΚΙ και στην οποία εμφανίστηκε και αναδείχθηκε μια νέα κινηματική δύναμη, η νέα εργατική τάξη (οι «νέοι με τις ριγέ μπλούζες», όπως ονομάζονταν). Η δράση αυτού του στρώματος της εργατικής τάξης διαμόρφωσε τις δυνατότητες αναζωογόνησης του εργατικού κινήματος και ανάπτυξης μιας νέας, μαζικής επαναστατικής αριστεράς, η οποία αμφισβήτησε την ηγεμονία του συντηρητικού ΚΚΙ και έπαιξε κρίσιμο ρόλο στην οργάνωση των εργατικών αγώνων μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ‘70.

Το 2001, ξανά η Γένοβα έγινε το πεδίο μιας ταξικής αντιπαράθεσης με παγκόσμιες συνέπειες. Το ιταλικό εργατικό και νεολαιίστικο κίνημα οργάνωσε τεράστιες διαδηλώσεις, εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων, με μαζική συμμετοχή απ’ όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, ενάντια στη συνεδρίαση των G8 στην πόλη. Στις κινητοποιήσεις αυτές και στη γενική απεργία που συμμετείχε η πλειοψηφία των κατοίκων της πόλης, η άγρια αστυνομική καταστολή της κυβέρνησης του Μπερλουσκόνι, είχε σαν αποτέλεσμα τη δολοφονία από την αστυνομία ενός νέου διαδηλωτή, του 22χρονου Κάρλο Τζουλιάνι (στις 20 Ιουλίου του 2001). Οι διαδηλώσεις της Γένοβας αποτέλεσαν κορυφαία στιγμή σε μια διαδικασία ανάκαμψης του παγκόσμιου κινήματος, που είχε ξεκινήσει με τη διαδήλωση στο Σιατλ της Αμερικής.

Πηγή