Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου 2017

Ο Παπαδημούλης-υπάλληλος των δανειστών προτείνει μαι μέτρια λύση-δηλαδή στα τέσσερα-!!

Σχόλιο Βασίλη Πολυχρόνη:    

"Ακόμα και μια μέτρια λύση είναι καλύτερη από μια πολύμηνη εμπλοκή",δηλώνει ο...γκουρού εκ Βρυξελλών Μήτσος.Συμπέρασμα:Πλυθείτε,ξυριστείτε κι ετοιμαστείτε γιατί η...κυβέρνηση τς "αριστεράς" (μετά του...σ.Καμένου,βεβαίως βεβαίως) θα ψηφίσει τα πάντα για να μη χάσουν τα στελέχια της (μαζί με τα ΦΕΚόσιτα τους) τις καρεκλίτσες και τα μισθά!

#ξεφτίλες


Από left:
Σε συνέντευξή του σήμερα στον ρ/σ "Real FM" (Ν. Χατζηνικολάου), ο αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και επικεφαλής της ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης Παπαδημούλης, επεσήμανε τα εξής:
 Κύριε αντιπρόεδρε, μεταφέρετέ μας το κλίμα που υπάρχει στις Βρυξέλλες για την πρόοδο της διαπραγμάτευσης με την Ελλάδα, ενόψει της 2ης αξιολόγησης.
 Χθες όλος ο βελγικός Τύπος και το σημαντικό σε επιρροή «Politico», έγραφαν ότι ΔΝΤ και Ευρωπαίοι -και κυρίως Βερολίνο- μαλώνουν και καθυστερούν σχετικά με την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους και τα πρωτογενή πλεονάσματα μετά το ΄18 και απειλούν με αποτυχία και διάλυση το ελληνικό πρόγραμμα, σε μια στιγμή που η Ελλάδα πετυχαίνει καλύτερες επιδόσεις από τους συμφωνημένους στόχους, από το καλοκαίρι του ΄15 μέχρι σήμερα, και που εμφανίζονται θετικές προοπτικές για τα επόμενα χρόνια σε ό,τι αφορά στην ανάπτυξη.
Νομίζω ότι αυτή την ώρα η πορεία που έχουμε χαράξει και ως κόμμα και ως κυβέρνηση, για να βγάλουμε τη χώρα από την κρίση, το 3ο μνημόνιο να είναι το τελευταίο, να ακυρώσουμε τις εμμονές του Σόιμπλε -που καραδοκεί να ξαναβάλει το Grexit στο τραπέζι αν υπάρξει μεγάλη εμπλοκή-, πρέπει να μας καθοδηγεί. Οποιεσδήποτε δηλώσεις που παράγουν σύγχυση γύρω από το τι θέλουμε και αποκλίνουν από τις συλλογικές μας δεσμεύσεις νομίζω πως δεν ωφελούν.
Αναφέρεστε προφανώς και στις δηλώσεις του κ. Ξυδάκη. Είχαν προηγηθεί και οι δηλώσεις που έκανε ο κ. Φίλης τις προάλλες, ο οποίος επεσήμανε ότι αν επιμείνει και η άλλη πλευρά στη νομοθέτηση μέτρων μετά το ΄18, βάζει σε κίνδυνο τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας μας κι ότι αυτό είναι ένα θέμα που δεν μπορεί να λυθεί χωρίς να ερωτηθεί ο λαός. Υπάρχουν στο κυβερνητικό στρατόπεδο σκέψεις για επιστροφή στη δραχμή ή τυχόν για δημοψήφισμα, αν τα πράγματα δεν πάνε καλά στην αξιολόγηση;
Κατηγορηματικά όχι. Η θέση του ΣΥΡΙΖΑ και η δέσμευση της κυβέρνησης είναι εκλογές το 2019. Είμαστε απέναντι στο αίτημα της ΝΔ για εκλογές εδώ και τώρα, γιατί αυτό θα κάνει ζημιά στην οικονομία και τη χώρα, καθώς θα μεγαλώσει τον λογαριασμό των μέτρων και θα διευκολύνει τα σχέδια όσων καραδοκούν να θέσουν το Grexit στο τραπέζι.
Και επιμένουμε σε αυτή τη γραμμή, γιατί το τελευταίο διάστημα έχουμε και πρόσθετους παράγοντες αβεβαιότητας, με τις απειλές Ερντογάν και τις πρώτες ενέργειες του Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ, που επιβάλλουν να ενισχύσουμε την πολιτική σταθερότητα στην Ελλάδα, να θωρακίσουμε την οικονομία και να προσπαθήσουμε, παρά τις μεγάλες μας διαφορές και όπου μπορούμε, να έχουμε μια ευρύτερη πολιτική συνεννόηση.
Επομένως, επειδή δεν θέλω να μασάω τα λόγια μου, η σύγχυση που προκάλεσαν οι χθεσινές δηλώσεις του Νίκου Ξυδάκη δεν ωφελεί. Ήταν και ατυχής η δήλωση και λάθος η στιγμή. Το συμφέρον της χώρας είναι να μην ξαναζήσουμε το καλοκαίρι του 2015. Αυτό δε συμφέρει ούτε την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό, ούτε και την Ευρωζώνη που έχει ήδη πολλά προβλήματα και δεν τη συμφέρει μια αποσταθεροποιητική ένταση στο ΝΑ άκρο της Ευρώπης, που είναι και τα ευρωπαϊκά σύνορα με την ασταθή και φλεγόμενη Τουρκία.
Ευθύνεται για την καθυστέρηση της αξιολόγησης μόνο η πλευρά των δανειστών με τις εσωτερικές διαφωνίες ή έχει ευθύνες και η ελληνική κυβέρνηση; Ρωτώ γιατί, για παράδειγμα, αποκάλυψε το Bloomberg ότι σε επιστολή του προς τους δανειστές ο υπ. Οικονομικών, Ευ. Τσακαλώτος, λέει ότι έχουμε ολοκληρώσει το 1/3 των προαπαιτούμενων για την αξιολόγηση, ότι το άλλο 1/3 μπορεί να υλοποιηθεί εντός 15 ημερών κι ότι το τελευταίο και πιο δύσκολο 1/3 μπορεί να υλοποιηθεί αφού «κλειδώσει» η αξιολόγηση.
Δυο μέρες πριν το άρθρο του Bloomberg ο κ. Μοσκοβισί, αρμόδιος εκ μέρους της Κομισιόν, είπε ότι δεν απέχουμε πολύ από την ολοκλήρωση της αξιολόγησης, αρκεί όλες οι πλευρές να συμβάλουν. Ακόμα κι ο σκληρός Ντάισελμπλουμ, μετά το Eurogroup αυτό που δεν απέδωσε τα αναμενόμενα, ξεκίνησε λέγοντας ότι η ελληνική οικονομία τα πηγαίνει καλύτερα από τους συμφωνημένους στόχους και στον κρατικό προϋπολογισμό και στην πραγματική οικονομία. Από ΄κει και πέρα, όλοι πρέπει να προσπαθήσουμε παραπάνω και να τρέξουμε περισσότερο στα θέματα που έχουμε αναλάβει δεσμεύσεις.
Νομίζω, όμως, ότι ο κύριος λόγος της εμπλοκής είναι αυτός που καταγράφεται ήδη ολοένα και περισσότερο και στον διεθνή Τύπο: Ότι οι δύο ισχυροί, ΔΝΤ και Βερολίνο, τσακώνονται στην πλάτη της Ελλάδας, αδυνατώντας να συμβιβάσουν τις διαφορές που έχουν αναφορικά με την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους και τα πρωτογενή πλεονάσματα μετά το 2018. Για να κλείσει μια συμφωνία, χρειάζεται να υπάρξει ένα «πακέτο».
Αυτές τις ώρες και τις επόμενες λίγες μέρες υπάρχει μια έντονη κινητικότητα για να αναζητηθεί μια λύση, γιατί ολοένα και περισσότεροι καταλαβαίνουν ότι η ολοκλήρωση της αξιολόγησης και του τι θα γίνει μετά το ΄18 με μία συμφωνία το ταχύτερο δυνατό είναι το κοινό συμφέρον.
Αν χαθεί το χρονικό ορόσημο του Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου τι γίνεται στη συνέχεια; Πολλοί ανησυχούν ότι αν αυτό συμβεί χάνουμε την Ποσοτική Χαλάρωση, καθώς αρχές Μαρτίου είναι οι σχετικές αποφάσεις της ΕΚΤ, κι ότι λόγω των εκλογών που ακολουθούν σε Ολλανδία, Γαλλία, Γερμανία μπορεί να συρθεί η χώρα μας για πολύ καιρό, όπως συνέβη το 2015.  
Πρέπει να αποφύγουμε το σενάριο της πολύμηνης εμπλοκής το ταχύτερο δυνατόν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, γιατί είναι ολοφάνερα επιζήμιο για τη χώρα, την οικονομία και την Ευρωζώνη. Έχω εμπιστοσύνη στο οικονομικό μας επιτελείο ότι πασχίζει το καλύτερο για τη χώρα.
Από κει και πέρα, αν δεν τα καταφέρουμε μέχρι τις 20 Φεβρουαρίου -επειδή θέτω κι εγώ αυτό το ερώτημα στους συνομιλητές μου εδώ στις Βρυξέλλες- ορισμένοι κάνουν την εκτίμηση ότι αν μέχρι τότε προχωρήσουν και γεφυρωθούν κάποια πράγματα, θα μπορούσε ίσως τον Μάρτιο να ολοκληρωθεί αυτό το πακέτο. Και επειδή η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα σκοπεύει να συνεχίσει την Ποσοτική Χαλάρωση, αυτό δεν είναι απαγορευτικό για τον στόχο της ένταξής μας που θα φέρει πολλά οφέλη, όχι μόνο για τα ελληνικά δημόσια οικονομικά, και κυρίως για το επιτόκιο δανεισμού των ελληνικών επιχειρήσεων που τόσο πολύ χρειάζονται για να κάνουν επενδύσεις.
Αυτό που θα ήταν κακό είναι μία πολύμηνη εμπλοκή που να μας πλησιάσει στο καλοκαίρι. Είμαι βέβαιος ότι αυτό δεν το θέλουν ούτε οι Ευρωπαίοι δανειστές, που μέχρι τώρα μόνο αυτοί έχουν δανείσει, ούτε η ελληνική κυβέρνηση. «Κλειδί» είναι δύο ημερομηνίες: 6 Φεβρουαρίου το ΔΝΤ, όπου δεν πρέπει να συνεχίσει να «μασάει φύλλα δάφνης» και η κα Λαγκάρντ να κάνει την Πυθία. Έχουν υπογράψει ότι θα είναι μέρος του προγράμματος εδώ και 1,5 χρόνο και μέχρι τώρα τρενάρουν την πρακτική μετάφραση αυτής της απόφασης, λειτουργώντας ως οιονεί τεχνικός σύμβουλος. Και 9 Φεβρουαρίου το EuroWorking Group, που θα προετοιμάσει το Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου.
Μέχρι τότε νομίζω ότι όλες οι πλευρές πρέπει να εργαστούν με βάση την κοινή λογική και το κοινό συμφέρον, γιατί και μια μέτρια λύση -σε σχέση με τις αρχικές θέσεις της κάθε πλευράς- είναι καλύτερη από μια πολύμηνη εμπλοκή, που θα υπονομεύσει τις θυσίες που έχει κάνει πολλά χρόνια τώρα ο ελληνικός λαός και κυρίως οι πιο αδύνατοι. 
Κλείνω με ένα ερώτημα για τον Ερντογάν, τις συνεχείς προκλήσεις του στα Ίμια, αλλά και την απειλή που εκτοξεύει τελευταία, όχι μόνο εναντίον της Ελλάδας αλλά και εναντίον της Ευρώπης, ότι δηλαδή θα χρησιμοποιήσει το προσφυγικό προκειμένου να ασκήσει πίεση για την έκδοση και των 8 από την Ελλάδα και των 40 από τη Γερμανία.
 Το γεγονός ότι ο Ερντογάν δεν απειλεί μόνο την Ελλάδα, αλλά και το Βερολίνο και τη Γαλλία και την Ευρώπη των «27», δίνει τη δυνατότητα να υπάρξει ένα ευρύτερο μέτωπο αυστηρότερης αντιμετώπισης απέναντι στον Ερντογάν. Και περιμένω και από τις Βρυξέλλες σθεναρότερη απάντηση απέναντι σε αυτή την επικίνδυνη ρητορική.
Κατά τα άλλα, επειδή αυτές οι δηλώσεις και οι απειλές προκαλούν δικαιολογημένα ανησυχία, νομίζω ότι χρειάζεται σταθερή και ψύχραιμη στάση από τις ελληνικές αρχές, ώστε να μην πέσουμε στην παγίδα του. Και επ’ αυτού χρειάζεται το ευρύτερο δυνατό εθνικό πολιτικό και κοινωνικό μέτωπο.


Πηγή: