Βασίλης Μακρίδης► Διαβάζω για τους «λεονταρισμούς» του Tayyip Erdogan και τις απειλές της Τουρκίας προς την Κύπρο, με αφορμή την έναρξη, σε λίγες μέρες, της γεώτρησης της γαλλοϊταλικής ENI/TOTAL στο περίφημο Οικόπεδο 11 της κυπριακής ΑΟΖ προς εξεύρεση υδρογονανθράκων (κατά κύριο λόγο φυσικού αερίου).
► Εφιστώ την προσοχή σας σε μία λεπτομέρεια, ίσως άγνωστη σε πολύ κόσμο: τόσο η ENI/TOTAL, όσο και η (ιταλική) Edison, η άλλη εταιρεία που έχει λάβει το δικαίωμα να πραγματοποιήσει γεωτρήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ, έχουν εντός του επενδυτικού τους σχήματος ΡΩΣΙΚΑ κρατικά κεφάλαια...
► Και τώρα βάλτε το μυαλό σας να δουλέψει λίγο συνδυαστικά: η Τουρκία έχει εδώ και καιρό κάκιστες σχέσεις τόσο με τις ΗΠΑ, όσο και με τις μεγάλες χώρες της ΕΕ. Μοναδικός, έστω και πρόσκαιρος ή ασταθής, «σύμμαχος» που τους έχει μείνει ανάμεσα στους μεγάλους γεωπολιτικούς «παίκτες», είναι η Ρωσία. Εσείς τι πιστεύετε; Ότι ο Ερντογάν είναι «ικανός» να τα χαλάσει αυτήν τη στιγμή με τη μοναδική μεγάλη χώρα, με την οποία διατηρεί στοιχειωδώς καλές σχέσεις; Και μάλιστα, έχοντας το προηγούμενο του επεισοδίου με την κατάρριψη του ρωσικού Su-24, που στοίχισε - πέρα από το πολιτικό κόστος των ρωσικών κυρώσεων - οικονομικά στην Τουρκία εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ;;;
► Το πρόβλημα, εν προκειμένω, για την ελληνική και την ελληνοκυπριακή πλευρά δεν είναι τόσο οι τουρκικοί «λεονταρισμοί», όσο η ενδοτικότητα και η εθελοδουλία των «καθ' ημάς» καρεκλοκένταυρων, αλλά και η ουσιαστική έλλειψη εναλλακτικών σχεδίων αντιμετώπισης της τουρκικής επιθετικότητας και επεκτατικότητας, η οποία βρίσκεται εδώ και καιρό σε λανθάνουσα κατάσταση, αλλά ψάχνει διαρκώς τον τρόπο και τον χρόνο για να εκδηλωθεί. Σίγουρα, πάντως, η τωρινή συγκυρία δεν είναι διόλου ευνοϊκή για την Τουρκία, η οποία κινδυνεύει να χάσει εντελώς τα διεθνή της ερείσματα και να βρεθεί περικυκλωμένη μόνο από αντιπάλους και εχθρούς...
