![Ναι, πήγαμε στον επίγειο παράδεισο! Όμως κι εκεί, αδίστακτοι επενδυτές βιάζουν τη γη και βγάζουν τις χειρότερες μπανάνες [ΦΩΤΟ-ΡΕΠΟΡΤΑΖ]](http://www.enallaktikos.gr/img98298_77c89504dc540680bddc164902de97c8.jpg)
Πέντε ημέρες πεζοπορίας στα υπερώα του Λάος στα σύνορα με τη Βιρμανία και την Κίνα
Ημέρα 13η του ταξιδιού μας
Θα κινδυνέψουμε και θα κουραστούμε, θα τριγυρίζουμε σε περιοχές που η παρουσία και η επέμβαση του ανθρώπου είναι μηδαμινή, θα κοιμηθούμε σε καλύβες δίπλα στο ποτάμι, θα τραγουδήσουμε και θα χορέψουμε με τις κοπέλες των χαμένων φυλών, θα συναντήσουμε πύλες πνευμάτων, θα εισέλθουμε σε ένα κόσμο που κυβερνούν οι θεοί των προγόνων και όλα είναι μαγικά και επίφοβα, και τέλος ξαναγυρνώντας στη γη θα προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε τις προσπάθειες που κάνουν αυτοί οι μακρινοί κάτοικοι των συνόρων για επιβίωση, για διατήρηση της πολιτισμικής τους ταυτότητας, για μόρφωση.
Στην συνέχεια του αφιερώματος, στην Χρυσή Στούπα ο "άγιος" επέμενε να προσεύχεται στη παράγκα, το αντίθετο δηλαδή από τα καθ ημάς...
Στη Muang Sing οι Κινέζοι επενδυτές βιάζουν τη γη αλλά τρώνε τις χειρότερες μπανάνες ...
Και στο χωριό του Νότου των Yao με τα λεφτά που δώσαμε για σκουφάκια με κουδούνια προικίστηκαν τρεις νύφες.
Με τις υγείες μας!
Για το ταξίδι μας γράφει η Ζέλα Φυκούρα
Αρχισυνταξία: Βιβή Συργκάνη
Φωτo: Βάγια Βοζίκα, Νατάσα Βουτυρά, Μαρία Διαλλινά, Γιώργος Λιερός, Μανώλης Μαυρής, Θάλεια Πανδή, Βούλα Σούκη, Ζέλα Φυκούρα
Επιμέλεια: Το παιδί για όλες τις δουλειές Ανδρέας Ρουμελιώτης
Τους χάρτες σχεδίασε η Κατερίνα Βανταράκη
Αυτό ήταν το ταξίδι μας (χάρτες)
Το enallaktikos.gr κάνει ένα ταξίδι - περιπέτεια στην Ινδοκίνα, για 30 ημέρες στις πόλεις και στις ζούγκλες του Λάος, της Καμπότζης και του Βιετνάμ, που θα το ζήσουμε παρέα.
Βήμα - βήμα, μέρα - μέρα, ένα ταξιδιωτικό, πολιτιστικό ημερολόγιο σε συνέχειες, με ιστορικές αναδρομές και εκατοντάδες φωτογραφίες - βίντεο.
Απο την Χο Τσι Μινχ του Βιετνάμ νοικιάζουμε δικό μας ταχύπλοο και μέσω του ποταμού Μεκόνγκ περνάμε τα θαλάσσια σύνορα της Καμπότζης και φτάνουμε στην πρωτεύουσα Πνομ Πενχ.
Συνεχίζουμε στην Σιέμ Ρεπ και θαυμάζουμε τους αρχαίους ναούς του Αγκόρ.
Από εκεί περνάμε στο Λάος και ανεβαίνουμε με ποταμόπλοιο, ταχύπλοα, κανό και πολύωρες πεζοπορίες τον Μεκόνγκ, μέχρι το Χρυσό Τρίγωνο (στα σύνορα Λάος - Βιρμανίας - Βιετνάμ), στο κέντρο του οπίου και της ηρωίνης.
Κάνουμε μια διαδρομή μέσα από βουνά, ζούγκλες, μεγάλα ποτάμια, ανάκτορα βασιλέων, που μας οδηγεί σε απομονωμένες φυλές, ολοζώντανες πόλεις, ξεχασμένες ηρωικές επαρχίες, πανέμορφους ανθρώπους.
Περνάμε πεζοί τα σύνορα του Λάος και διασχίζουμε όλο το Βιετνάμ από πάνω μέχρι κάτω με πλοία, τραίνα, βανάκια.
Σε αυτό το μεγάλο αφιέρωμα του enallaktikos.gr μέσα απο τα ιστορικά στοιχεία, τα "παράξενα" θρησκευτικά και λαϊκά έθιμα, με ακριβείς αναφορές σε θρησκείες και ναούς, θα γνωρίσουμε την Ινδοκίνα.
Εκεί που συναντιούνται η Ινδία και η Κίνα, για να δημιουργήσουν τελικά μια υπέροχη πολυπολιτισμική κουλτούρα.
Πάμε!
Διαβάστε τα 22 πρώτα κείμενα του αφιερώματος στην Ινδοκίνα της Ζέλας Φυκούρα:
Τέταρτο: Σου γράφω από το «Μουσείο Αμερικανικών Εγκλημάτων Πολέμου» | Συγκλονιστικές ΦΩΤΟ - αφηγήσεις από τον πόλεμο στο Βιετνάμ
Έκτο: Δεν αξίζει να πεθάνεις πριν διασχίσεις αυτά τα υδάτινα σύνορα [ΦΩΤΟ-ΒΙΝΤΕΟ]
Έβδομο: Μπήκαμε στο "εργοστάσιο παραγωγής Θανάτου" στην đau khổ này, την "πόλη που υποφέρει" [ΦΩΤΟ - ΒΙΝΤΕΟ]
Όγδοο: Η ανθρωπιά άοπλη συντρίβεται, ένοπλη αυτοαναιρείται: Η συναρπαστική ιστορία της Καμπότζης και η τελευταία συνέντευξη του Πολ Ποτ [ΦΩΤΟ-ΒΙΝΤΕΟ]
Ένατο: Ανγκόρ, το θαύμα! Η μεγαλειώδης Ακρόπολη μέσα στη ζούγκλα! [photos]
Δέκατο: Ανγκόρ: Η λίμνη που γιατρεύει, οι ουράνιες χορεύτριες και το ποτάμι με τα χίλια Linga (πέη)
Εντέκατο: Το Ανγκόρ Βατ στο πρώτο φιλί της μέρας και η συντριβή της υπεροψίας των ανθρώπων στο Τα Προμ [Φωτογραφίες]
Δωδέκατο: Ανγκόρ Τομ, η χρυσαφένια πόλη
Δέκατο τρίτο: Το enallaktikos.gr έφτασε στη μυστηριώδη χώρα των χιλίων ελεφάντων! ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΑΖ
Δέκατο τέταρτο: Τόσο παλιά αυτή η άγνωστη πόλη… όσο η απαρχή του Ανθρώπου
Δέκατο πέμπτο: Κολυμπώντας σε τυρκουάζ καταρράκτες και πλένοντας ελέφαντες στο ποτάμι - Ονειρικές εικόνες από μια πανέμορφη χώρα
Δέκατο έκτο: Στο "Χρυσό Τρίγωνο" της ηρωίνης και του οπίου, διασχίζοντας με ταχύπλοα τον Μεκόνγκ μέσα στη ζούγκλα [Photos]
Δέκατο έβδομο: Φτάσαμε στην καρδιά του "Χρυσού Τριγώνου" του οπίου και της ηρωίνης, στην πυκνή ζούγκλα του Nam Ha
Δέκατο όγδοο: Περιπέτειες στην ζούγκλα για ανίδεους πεζοπόρους με εξαιρετική αυτοπεποίθηση ή πως δεν αφήσαμε τα κόκαλά μας στις βουνοκορφές του Λάος
Δέκατο ένατο: Πως χωρέσαμε 20 έλληνες πεζοπόροι σε μια καλύβα από μπαμπού στο χωριό της φυλής Lanten στα ρέματα του Λάος
Εικοστό: Ακολουθώντας την γραμμή μιας ασημένιας πίπας οπίου, ανακαλύπτουμε τη φυλή των ιθαγενών Khamu
Εικοστό πρώτο: Το enallaktikos.gr στις πύλες των πνευμάτων, σε τελετουργίες Σαμάνων, με τις ψυχές που περιπλανώνται στις χαμένες φυλές της ζούγκλας
Εικοστό δεύτερο: Το χωριό των μοναχικών παιδιών
Διαβάστε ακόμη:
Έκτο: Δεν αξίζει να πεθάνεις πριν διασχίσεις αυτά τα υδάτινα σύνορα [ΦΩΤΟ-ΒΙΝΤΕΟ]
Έβδομο: Μπήκαμε στο "εργοστάσιο παραγωγής Θανάτου" στην đau khổ này, την "πόλη που υποφέρει" [ΦΩΤΟ - ΒΙΝΤΕΟ]
Όγδοο: Η ανθρωπιά άοπλη συντρίβεται, ένοπλη αυτοαναιρείται: Η συναρπαστική ιστορία της Καμπότζης και η τελευταία συνέντευξη του Πολ Ποτ [ΦΩΤΟ-ΒΙΝΤΕΟ]
Ένατο: Ανγκόρ, το θαύμα! Η μεγαλειώδης Ακρόπολη μέσα στη ζούγκλα! [photos]
Δέκατο: Ανγκόρ: Η λίμνη που γιατρεύει, οι ουράνιες χορεύτριες και το ποτάμι με τα χίλια Linga (πέη)
Εντέκατο: Το Ανγκόρ Βατ στο πρώτο φιλί της μέρας και η συντριβή της υπεροψίας των ανθρώπων στο Τα Προμ [Φωτογραφίες]
Δωδέκατο: Ανγκόρ Τομ, η χρυσαφένια πόλη
Δέκατο τρίτο: Το enallaktikos.gr έφτασε στη μυστηριώδη χώρα των χιλίων ελεφάντων! ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΑΖ
Δέκατο τέταρτο: Τόσο παλιά αυτή η άγνωστη πόλη… όσο η απαρχή του Ανθρώπου
Δέκατο πέμπτο: Κολυμπώντας σε τυρκουάζ καταρράκτες και πλένοντας ελέφαντες στο ποτάμι - Ονειρικές εικόνες από μια πανέμορφη χώρα
Δέκατο έκτο: Στο "Χρυσό Τρίγωνο" της ηρωίνης και του οπίου, διασχίζοντας με ταχύπλοα τον Μεκόνγκ μέσα στη ζούγκλα [Photos]
Δέκατο έβδομο: Φτάσαμε στην καρδιά του "Χρυσού Τριγώνου" του οπίου και της ηρωίνης, στην πυκνή ζούγκλα του Nam Ha
Δέκατο όγδοο: Περιπέτειες στην ζούγκλα για ανίδεους πεζοπόρους με εξαιρετική αυτοπεποίθηση ή πως δεν αφήσαμε τα κόκαλά μας στις βουνοκορφές του Λάος
Δέκατο ένατο: Πως χωρέσαμε 20 έλληνες πεζοπόροι σε μια καλύβα από μπαμπού στο χωριό της φυλής Lanten στα ρέματα του Λάος
Εικοστό: Ακολουθώντας την γραμμή μιας ασημένιας πίπας οπίου, ανακαλύπτουμε τη φυλή των ιθαγενών Khamu
Εικοστό πρώτο: Το enallaktikos.gr στις πύλες των πνευμάτων, σε τελετουργίες Σαμάνων, με τις ψυχές που περιπλανώνται στις χαμένες φυλές της ζούγκλας
Εικοστό δεύτερο: Το χωριό των μοναχικών παιδιών
Διαβάστε ακόμη:
Μπορείτε να βλέπετε όλα τα κείμενα που δημοσιεύονται και στο hashtag #indokina
Ο “άγιος” άνθρωπος της Μουάνγκ Σίνγκ διδάσκει ταπεινότητα
Στο ταξίδι μας στις φυλές σταματήσαμε να γνωρίσουμε έναν άγιο άνθρωπο, όπως ισχυριζόταν ο Kai, στην περίφημη μεγάλη “χρυσή” στούπα της Μουάνγκ Σίνγκ.
Είδαμε δίπλα στον παλιό μικροφτιαγμένο ναό, με στέγη με ελενίτ, ανοικτό στους καιρούς και στους ανθρώπους , ένα τεράστιο ναό, τον μεγαλύτερο στην περιοχή, που χρωστά την ακμή της στο εμπόριο που διεξάγεται μέσω αυτής με την Κίνα.
Η στούπα κι ο ναός έστεκαν απομονωμένοι μακριά από κατοικημένες περιοχές ανάμεσα σε δένδρα και λιβάδια.
Κι ο άγιος άνθρωπος συνέχιζε να προσεύχεται απόλυτα συγκεντρωμένος στον ίδιο χαμηλό ταπεινό ναό που προσευχόταν πάντα, ανάμεσα σε κακοφτιαγμένα αγάλματα και παρατημένα γιορτινά στολίδια.
Η παράδοση της βουδιστικής στούπας από Μαρία Πασχάλη Βιεντιάν, Βήμα 2012
“Λίγο προτού πεθάνει ο Βούδας οι μαθητές του τον ρώτησαν πώς θα έπρεπε να φτιάξουν το ταφικό μνημείο του.
Τότε εκείνος δίπλωσε το ράσο του στα τέσσερα συμβολίζοντας το τετράγωνο για τη γη, από πάνω τοποθέτησε αναποδογυρισμένο το μπολ που ζητιάνευε την τροφή του συμβολίζοντας τον ουρανό και, τέλος, τοποθέτησε την ομπρέλα του συμβολίζοντας τον αιθέρα.»
Muang Sing - Η πόλη των συνόρων
Μεσημέρι πια φτάσαμε στη Muang Sing μια μικρή αλλά ακμάζουσα πόλη, 12 χλμ. από τα σύνορα της Κίνας.
Θα επισκεφθούμε το μουσείο των φυλών που στεγάζεται στο παλάτι ενός τοπικού άρχοντα των αρχών του 20ου αιώνα, ο οποίος ονομαζόταν Jao Fa Noi ή Μικρός Πρίγκιπας.
Το παλιό ξύλινο κτίριο, με τους κυκλικούς εξώστες και τα περίτεχνα φουρούσια,
φιλοξενεί φορεσιές και εργαλεία από τις μείζονες φυλές του Βόρειου Λάος.
Φτωχό απέναντι στον τεράστιο λαογραφικό πλούτο των φυλών, σκονισμένο, μισοφωτισμένο, αλλά αξίζει να το επισκεφθείς.
Στον δεύτερο όροφο υπήρχε μια έκθεση φωτογραφίας αφιερωμένη στους “τελευταίους φύλακες των βουνών”.
Η παραδοσιακή ευχή των φυλών για καλή τύχη ήταν η κατάληξη στο σύντομο σημείωμα του φωτογράφου: “.
Σαν το νερό που αναβλύζει απ' την καρδιά να 'ναι ο δρόμος τους, σαν το νερό.”
Αφού φωτογραφηθήκαμε με την υπεύθυνη του μουσείου,
βγήκαμε να χαζέψουμε την πόλη, όλη κι όλη ένας δρόμος,
με λίγα μαγαζιά
μια σκεπαστή αγορά,
που πουλάει από χρυσά κοσμήματα μέχρι κατσαρά κολοκύθια.
και πολλά εργαστήρια τεχνιτών σε πείσμα της κινέζικης επέλασης
Οι κολλημένες αφίσες και φωτογραφίες, αναμνήσεις κι όνειρα των ενοίκων.
Σταματήσαμε για καφεδάκι στον κήπο του μικρού ξενοδοχειακού συγκροτήματος του πρακτορείου που μας βοήθησε στη 2ημερη εκδρομή.
Δροσερό, καθόλου στημένο, γεμάτο ορχιδέες που φυτρώνουν παντού και τις βλέπεις σε όλα τα χρώματα.
Στο μαγειρείο δεν ξέρω πόσα πιάτα καταφέρανε να γλυτώσουνε από τους έφηβους που ακούγανε χιπ χόπ, κουνιόντουσαν στο ρυθμό και πετάγανε τα φλιτζάνια στον αέρα.
Συνεχίζουμε για το επόμενο χωριό, το Pale Nam Lekang, ανάμεσα σε ανθισμένους φράχτες,
πλούσιες βίλες και επαναλαμβανόμενες πυκνές φυτείες με μπανάνες εξαγωγής, κινέζων επενδυτών, κινεζικής ποικιλίας, φουλ στο φυτοφάρμακο.
Ωραίες οι μπανάνες Kai; ρωτάμε.
Μπα δεν τις τρώει κανείς, απαντά.
Άνοστες, μεγάλες και στυφές.
Μόνο για τους Κινέζους κάνουν..
Τρίτο χωριό - Το Pale Nam Lekang,το χωριό του Νότου των Yao
Ανεβαίνουμε αργά τον στενό ανηφορικό δρόμο του βουνού.
Περνάμε αγροκτήματα μερωμένα από την ανθρώπινη δουλειά, χρυσαφένια από τον ήλιο, με κοκόρια και πουλιά να καυγαδίζουν στους ορυζώνες.
Φτάνουμε στο Pale Nam Lekang, ένα χωριό των Yao.
Οι Yao, κινεζική εθνική ομάδα πολέμησαν εναντίον της δυναστείας των Μινγκ και κυνηγήθηκαν από του Χαν και την κυβέρνηση του Guangdong το 1890 προς τα υψώματα του Λάος και του Βιετνάμ.
Στον πόλεμο για την ανεξαρτησία του Λάος τάχθηκαν με το μέρος των ΗΠΑ με συνέπεια όταν επεκράτησε η κυβέρνηση του Λαού, να υποστούν αντίποινα.
Πολλοί από αυτούς μετανάστευσαν στην Ταϋλάνδη.
Εκεί τους εγκατέστησαν σε στρατόπεδα στα σύνορα για να τους χρησιμοποιήσουν στις εδαφικές διεκδικήσεις τους απέναντι στο Λάος.
Το παραδοσιακό κοστούμι των γυναικών έχει έντονα κόκκινα στοιχεία.
Οι άντρες και οι γυναίκες καλύπτουν το κεφάλι τους με ένα σκουρόχρωμο ή κόκκινο μαντήλι, ή με μικρά πλεχτά σκουφάκια με κουδούνια και φούντες, που τα φοράνε κύρια στις γιορτές με πιο σημαντικές αυτές για τη σοδειά, όπως η Nhơn chung lỉnh (που σημαίνει κόκκινο ρύζι, πράσινο ρύζι).
Πολλές γυναίκες υποκαθιστούν το μαντήλι της κεφαλής με ένα τουρμπάνι με κεντημένα γείσα.
Επίσης συνηθίζουν να κοσμούν τα ρούχα τους με ασημένια στολίδια.
Οι Yao ασκούν μια μεσαιωνική παραλλαγή του κινεζικού ταοϊσμού.
Στο χωριό δεν είδαμε πουθενά βωμούς ή κάποια άλλη μαρτυρία θρησκευτικής πίστης.
Ανεβαίνουμε χαζεύοντας τα σοκάκια του χωριού και αράζουμε στα χαμηλά καρεκλάκια του μπακάλικου –καφενείου να πιούμε καμιά γκαζόζα και να χαζέψουμε τον υπαίθριο κουρέα που έχει στήσει το μαγαζί του μπροστά στο σιδεράδικο.
Το ευχαριστήθηκε που τον χαζεύουμε, ζεστάθηκε από τη δουλειά, έβγαλε την μπλούζα,μαλλί μοϊκάνα, το απόλυτο σύμβολο της κουλτούρας των λαοτινών πανκς, μανίκια ροζ, κατεβασμένο κάτω από τη μέση τζίν παντελόνι, ένας γόης που προσπαθεί να κάνει μοντέρνους κι όμορφους (;) τους πελάτες του.
Η Λίλη φωτογραφίζει ένα τσούρμο πιτσιρίκια που τα ανταμείβει με καραμέλες.
Στο παιχνίδι μπαίνει το πιο μικρό κοριτσάκι της παρέας, το πιο φασαριόζικο, που τρώει δύο-δύο τις καραμέλες και τις σπρώχνει με το χεράκι της να χωρέσουν.
Η οποία εκτός από αρχηγός της παρέας είναι και μεγάλο νούμερο.
Τη μάλωσε η μαμά της για τις καραμέλες και της έδωσε το μπολάκι με το φαΐ της.
Κι αυτή έτρωγε όλο σκέρτσα και γκριμάτσες, μέχρι που η μάνα της έβαλε τα γέλια και η καλή μου μόλις κατάλαβε τα μπόσικα, παράτησε το φαΐ και έτρεξε στην αλάνα.
Το χωριό είναι πολύ γραφικό όπως στέκει δίπλα στο ποτάμι, οι κερασιές ψηλές ξεπερνούν τα σπίτια, τα καλαμπόκια αρμαθιές στεγνώνουν στις αυλές,
είναι η ώρα που οι μανάδες μικρές και μεγάλες μαζεύουν και ταχταρίζουν τα μωρά τους,
και εμάς τα βήματά μας, μας οδήγησαν στο παζάρι.
Ή μάλλον το παζάρι ήρθε σε μας!
Οι γυναίκες επεδείκνυαν τα χειροτεχνήματά τους, εμείς προβάλαμε αντιστάσεις, ώσπου ήρθε η απόλυτη κυρίαρχος του παιχνιδιού να βάλει τα πράγματα σε τάξη.
Με το φρύδι σηκωμένο, μας μέτρησε κανονικά και ξεκίνησε το παιχνίδι.
Μας έκανε σκόνη!
Οι γυναίκες μεσολαβούν στα παντρολογήματα σαν προξενήτρες κι εκπροσωπούν την οικογένεια του αγοριού στους γονείς της κοπέλας.
Κάθε γένος των Yao, έχει σαν σύμβολο ένα ζώο, που αποτελεί το τοτέμ του γένους.
Περιλαμβάνει μεγάλο αριθμό οικογενειών, που μπορεί να μην έχουν συναντηθεί ποτέ, να μην κατοικούν καν στην ίδια χώρα.
Απαγορεύεται να παντρεύονται άνθρωποι από το ίδιο γένος, που έχουν το ίδιο τοτέμ.
Εάν τελικά δεν υπάρχουν εμπόδια και η οικογένεια της νύφης συμφωνήσει, τότε ορίζεται μια τιμή για τη νύφη, η οποία πληρώνεται είτε με ζώα είτε σε ασημένιες ράβδους αξίας περίπου 100 δολαρίων ΗΠΑ η κάθε μία.
Οι ασημένιοι ράβδοι είναι ο συνήθης τρόπος πληρωμής στο εμπόριο του οπίου.
Ο γάμος πραγματοποιείται σε συνέχειες. Πρώτα στο σπίτι της νύφης και μετά με πομπή μεταφέρονται όλοι στο σπίτι του γαμπρού, όπου οριστικοποιείται η ένωση.
Αποχαιρετήσαμε τους άλλους που θα γύριζαν στη Λουάνγκ Νάμθα και πήραμε το δρόμο για το άλλο χωριό γιατί ο ήλιος έγερνε και κόντευε να μας πιάσει η νύχτα.
Τα βουβάλια γύριζαν κι αυτά με το ζόρι και με μαλώματα να κοιμηθούν κάτω από το σπίτι για να κρατούν ζέστη και να τραβούν τα κουνούπια.
Η κυβέρνηση το είχε απαγορεύσει για λόγους υγείας από το 2002 αλλά εξακολουθεί να συμβαίνει.
Ο κόσμος, άντρες και γυναίκες, πλένεται χωρίς ντροπή στις κοινόχρηστες βρύσες, που βρίσκονται συνήθως στην πλατεία του χωριού.
Περνάμε το βουστάσιο και το πράσινο από τα έντομα ποτάμι και παίρνουμε την ανηφόρα για το χωριό των Akha, όπου θα κοιμηθούμε το βράδυ.
Αυτό ήταν το ταξίδι μας (χάρτες)
Το enallaktikos.gr κάνει ένα ταξίδι - περιπέτεια στην Ινδοκίνα, για 30 ημέρες στις πόλεις και στις ζούγκλες του Λάος, της Καμπότζης και του Βιετνάμ, που θα το ζήσουμε παρέα.
Βήμα - βήμα, μέρα - μέρα, ένα ταξιδιωτικό, πολιτιστικό ημερολόγιο σε συνέχειες, με ιστορικές αναδρομές και εκατοντάδες φωτογραφίες - βίντεο.
Απο την Χο Τσι Μινχ του Βιετνάμ νοικιάζουμε δικό μας ταχύπλοο και μέσω του ποταμού Μεκόνγκ περνάμε τα θαλάσσια σύνορα της Καμπότζης και φτάνουμε στην πρωτεύουσα Πνομ Πενχ.
Συνεχίζουμε στην Σιέμ Ρεπ και θαυμάζουμε τους αρχαίους ναούς του Αγκόρ.
Από εκεί περνάμε στο Λάος και ανεβαίνουμε με ποταμόπλοιο, ταχύπλοα, κανό και πολύωρες πεζοπορίες τον Μεκόνγκ, μέχρι το Χρυσό Τρίγωνο (στα σύνορα Λάος - Βιρμανίας - Βιετνάμ), στο κέντρο του οπίου και της ηρωίνης.
Κάνουμε μια διαδρομή μέσα από βουνά, ζούγκλες, μεγάλα ποτάμια, ανάκτορα βασιλέων, που μας οδηγεί σε απομονωμένες φυλές, ολοζώντανες πόλεις, ξεχασμένες ηρωικές επαρχίες, πανέμορφους ανθρώπους.
Περνάμε πεζοί τα σύνορα του Λάος και διασχίζουμε όλο το Βιετνάμ από πάνω μέχρι κάτω με πλοία, τραίνα, βανάκια.
Σε αυτό το μεγάλο αφιέρωμα του enallaktikos.gr μέσα απο τα ιστορικά στοιχεία, τα "παράξενα" θρησκευτικά και λαϊκά έθιμα, με ακριβείς αναφορές σε θρησκείες και ναούς, θα γνωρίσουμε την Ινδοκίνα.
Εκεί που συναντιούνται η Ινδία και η Κίνα, για να δημιουργήσουν τελικά μια υπέροχη πολυπολιτισμική κουλτούρα.
Πάμε!
Διαβάστε τα 22 πρώτα κείμενα του αφιερώματος στην Ινδοκίνα της Ζέλας Φυκούρα:
Τέταρτο: Σου γράφω από το «Μουσείο Αμερικανικών Εγκλημάτων Πολέμου» | Συγκλονιστικές ΦΩΤΟ - αφηγήσεις από τον πόλεμο στο Βιετνάμ
Έκτο: Δεν αξίζει να πεθάνεις πριν διασχίσεις αυτά τα υδάτινα σύνορα [ΦΩΤΟ-ΒΙΝΤΕΟ]
Έβδομο: Μπήκαμε στο "εργοστάσιο παραγωγής Θανάτου" στην đau khổ này, την "πόλη που υποφέρει" [ΦΩΤΟ - ΒΙΝΤΕΟ]
Όγδοο: Η ανθρωπιά άοπλη συντρίβεται, ένοπλη αυτοαναιρείται: Η συναρπαστική ιστορία της Καμπότζης και η τελευταία συνέντευξη του Πολ Ποτ [ΦΩΤΟ-ΒΙΝΤΕΟ]
Ένατο: Ανγκόρ, το θαύμα! Η μεγαλειώδης Ακρόπολη μέσα στη ζούγκλα! [photos]
Δέκατο: Ανγκόρ: Η λίμνη που γιατρεύει, οι ουράνιες χορεύτριες και το ποτάμι με τα χίλια Linga (πέη)
Εντέκατο: Το Ανγκόρ Βατ στο πρώτο φιλί της μέρας και η συντριβή της υπεροψίας των ανθρώπων στο Τα Προμ [Φωτογραφίες]
Δωδέκατο: Ανγκόρ Τομ, η χρυσαφένια πόλη
Δέκατο τρίτο: Το enallaktikos.gr έφτασε στη μυστηριώδη χώρα των χιλίων ελεφάντων! ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΑΖ
Δέκατο τέταρτο: Τόσο παλιά αυτή η άγνωστη πόλη… όσο η απαρχή του Ανθρώπου
Δέκατο πέμπτο: Κολυμπώντας σε τυρκουάζ καταρράκτες και πλένοντας ελέφαντες στο ποτάμι - Ονειρικές εικόνες από μια πανέμορφη χώρα
Δέκατο έκτο: Στο "Χρυσό Τρίγωνο" της ηρωίνης και του οπίου, διασχίζοντας με ταχύπλοα τον Μεκόνγκ μέσα στη ζούγκλα [Photos]
Δέκατο έβδομο: Φτάσαμε στην καρδιά του "Χρυσού Τριγώνου" του οπίου και της ηρωίνης, στην πυκνή ζούγκλα του Nam Ha
Δέκατο όγδοο: Περιπέτειες στην ζούγκλα για ανίδεους πεζοπόρους με εξαιρετική αυτοπεποίθηση ή πως δεν αφήσαμε τα κόκαλά μας στις βουνοκορφές του Λάος
Δέκατο ένατο: Πως χωρέσαμε 20 έλληνες πεζοπόροι σε μια καλύβα από μπαμπού στο χωριό της φυλής Lanten στα ρέματα του Λάος
Εικοστό: Ακολουθώντας την γραμμή μιας ασημένιας πίπας οπίου, ανακαλύπτουμε τη φυλή των ιθαγενών Khamu
Εικοστό πρώτο: Το enallaktikos.gr στις πύλες των πνευμάτων, σε τελετουργίες Σαμάνων, με τις ψυχές που περιπλανώνται στις χαμένες φυλές της ζούγκλας
Εικοστό δεύτερο: Το χωριό των μοναχικών παιδιών
Διαβάστε ακόμη:
Έκτο: Δεν αξίζει να πεθάνεις πριν διασχίσεις αυτά τα υδάτινα σύνορα [ΦΩΤΟ-ΒΙΝΤΕΟ]
Έβδομο: Μπήκαμε στο "εργοστάσιο παραγωγής Θανάτου" στην đau khổ này, την "πόλη που υποφέρει" [ΦΩΤΟ - ΒΙΝΤΕΟ]
Όγδοο: Η ανθρωπιά άοπλη συντρίβεται, ένοπλη αυτοαναιρείται: Η συναρπαστική ιστορία της Καμπότζης και η τελευταία συνέντευξη του Πολ Ποτ [ΦΩΤΟ-ΒΙΝΤΕΟ]
Ένατο: Ανγκόρ, το θαύμα! Η μεγαλειώδης Ακρόπολη μέσα στη ζούγκλα! [photos]
Δέκατο: Ανγκόρ: Η λίμνη που γιατρεύει, οι ουράνιες χορεύτριες και το ποτάμι με τα χίλια Linga (πέη)
Εντέκατο: Το Ανγκόρ Βατ στο πρώτο φιλί της μέρας και η συντριβή της υπεροψίας των ανθρώπων στο Τα Προμ [Φωτογραφίες]
Δωδέκατο: Ανγκόρ Τομ, η χρυσαφένια πόλη
Δέκατο τρίτο: Το enallaktikos.gr έφτασε στη μυστηριώδη χώρα των χιλίων ελεφάντων! ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΑΖ
Δέκατο τέταρτο: Τόσο παλιά αυτή η άγνωστη πόλη… όσο η απαρχή του Ανθρώπου
Δέκατο πέμπτο: Κολυμπώντας σε τυρκουάζ καταρράκτες και πλένοντας ελέφαντες στο ποτάμι - Ονειρικές εικόνες από μια πανέμορφη χώρα
Δέκατο έκτο: Στο "Χρυσό Τρίγωνο" της ηρωίνης και του οπίου, διασχίζοντας με ταχύπλοα τον Μεκόνγκ μέσα στη ζούγκλα [Photos]
Δέκατο έβδομο: Φτάσαμε στην καρδιά του "Χρυσού Τριγώνου" του οπίου και της ηρωίνης, στην πυκνή ζούγκλα του Nam Ha
Δέκατο όγδοο: Περιπέτειες στην ζούγκλα για ανίδεους πεζοπόρους με εξαιρετική αυτοπεποίθηση ή πως δεν αφήσαμε τα κόκαλά μας στις βουνοκορφές του Λάος
Δέκατο ένατο: Πως χωρέσαμε 20 έλληνες πεζοπόροι σε μια καλύβα από μπαμπού στο χωριό της φυλής Lanten στα ρέματα του Λάος
Εικοστό: Ακολουθώντας την γραμμή μιας ασημένιας πίπας οπίου, ανακαλύπτουμε τη φυλή των ιθαγενών Khamu
Εικοστό πρώτο: Το enallaktikos.gr στις πύλες των πνευμάτων, σε τελετουργίες Σαμάνων, με τις ψυχές που περιπλανώνται στις χαμένες φυλές της ζούγκλας
Εικοστό δεύτερο: Το χωριό των μοναχικών παιδιών
Διαβάστε ακόμη:
Μπορείτε να βλέπετε όλα τα κείμενα που δημοσιεύονται και στο hashtag #indokina
Στο επόμενο
χορεύουμε το βράδυ με τις κοπέλες των Akha, συζητάμε για την κλοπή της γης από τις κοινότητες και χαλαρώνουμε με ένα παραδοσιακό μασάζ που χαρίζεται στους ξένους πριν τον ύπνο.
Την άλλη μέρα ξυπνάμε τυλιγμένοι στην ομίχλη, ανακαλύπτουμε τα ποιήματα των 10.000 στίχων και εντυπωσιαζόμαστε από την γνώση των Akha για τη γενιά τους που φθάνει 1250 χρόνια πίσω.
Αποφεύγουμε τα ξόρκια της Πύλης των πνευμάτων που διαχωρίζει το χώρο των ζωντανών από αυτόν των θεοτήτων και καταλήγουμε στην τοπική αγορά να γευτούμε γλυκό ρύζι σε καλάμια από μπαμπού.
Αποχαιρετάμε τους Akha και μαζί με αυτούς όλες τις φυλές που συναντήσαμε στο Λάος με τα λόγια του Ίταλο Καλβίνο:
"Ο πλούτος του κόσμου μας είναι η πολλαπλότητά του – από το κοσμολογικό έως το πλανητικό και το ατομικό πεδίο. Η ποικιλομορφία των τόπων, των ανθρώπων, των τρόπων ζωής και της κουλτούρας είναι «αυτά που δεν είναι κόλαση μέσα στην κόλαση», δηλαδή μέσα σε ένα μονοδιάστατο και φτωχό κόσμο της ενιαίας σκέψης και της μοναδικής (καταναλωτικής) κουλτούρας"
