Ας
μη μιλήσουμε για την πολυδιαφημισμένη έξοδο στις αγορές με γνώμονα την
πραγματική κατάσταση στη χώρα, ας το δούμε μέσα από την τραπεζική
πραγματικότητα.
Αν το πιάσεις το θέμα στη σωστή του βάση, που δεν μπορεί παρά να είναι η καθημερινότητα του μέσου ανθρώπου, η ανεργία που συγκλονίζει την κοινωνία και οι ανυπέρβλητες οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε καθημερινά στην πλειοψηφία μας οι Έλληνες, είσαι, λέει, λαϊκιστής. Η κουβέντα για τη σύγχρονη οικονομία γίνεται αυστηρά με τραπεζική ορολογία, αφορά επιτόκια, σπρεντ και...
Αν το πιάσεις το θέμα στη σωστή του βάση, που δεν μπορεί παρά να είναι η καθημερινότητα του μέσου ανθρώπου, η ανεργία που συγκλονίζει την κοινωνία και οι ανυπέρβλητες οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε καθημερινά στην πλειοψηφία μας οι Έλληνες, είσαι, λέει, λαϊκιστής. Η κουβέντα για τη σύγχρονη οικονομία γίνεται αυστηρά με τραπεζική ορολογία, αφορά επιτόκια, σπρεντ και...
χρηματιστηριακούς δείκτες. Άντε, να μην είμαστε «λαϊκιστές»! Ας μη
μιλήσουμε για την πολυδιαφημισμένη έξοδο στις αγορές με γνώμονα την
πραγματική κατάσταση στη χώρα, ας το δούμε μέσα από την τραπεζική
πραγματικότητα της χώρας. Την ώρα που η κυβέρνηση παίζει το τελευταίο
επικοινωνιακό της χαρτί με μια πειραματική έξοδο στις αγορές για 3 δισ.
ευρώ και το παρουσιάζει ως απόδειξη μιας ανάκαμψης που όλο έρχεται αλλά
εξακολουθεί να μην είναι ορατή σε καμία έκφανση της καθημερινότητας, η
κατάσταση που αποτυπώνεται στα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα είναι
δραματική.
Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το δημόσιο όχι απλώς δεν μειώθηκαν με το
κυνήγι μαγισσών που εξαπέλυσε η κυβέρνηση Σαμαρά, αλλά ούτε καν
σταθεροποιήθηκαν. Αντίθετα σημείωσαν νέα αύξηση με αποτέλεσμα το σύνολό
τους να ανέλθει στο τέλος Φεβρουαρίου στο ποσό των 64,5 δισ. ευρώ. Το
οικονομικό επιτελείο πίστευε ότι οι Έλληνες είχαν και δεν πλήρωναν, αλλά
είναι η ίδια η αναποτελεσματικότητα του μέτρου τους που αποδεικνύει
πέραν πάσης αμφιβολίας πως οι Έλληνες δεν πληρώνουν γιατί πολύ απλά δεν
έχουν, και καμία απειλή σύλληψης δεν μπορεί να το αλλάξει αυτό…
Κι αν τα πράγματα είναι δραματικά στο επίπεδο των οφειλών μας προς το
δημόσιο, δεν είναι καθόλου καλύτερα στην απώλεια χρημάτων από
καταθέσεις. Για την ακρίβεια είναι ακόμη χειρότερα. Τα επίσημα στοιχεία
δείχνουν πως τον Φεβρουάριο οι καταθέσεις νοικοκυριών και επιχειρήσεων
διαμορφώθηκαν στα 160,538 δισ. ευρώ, όταν τον περασμένο Δεκέμβριο
ανέρχονταν σε 163,251 δισ. ευρώ.
Πού πήγαν τα 3 δισ. ευρώ; Τη μεγαλύτερη πτώση καταγράφουν οι καταθέσεις
όψεως των επιχειρήσεων οι οποίες έφτασαν τα 18,329 δισ. ευρώ τον
Φεβρουάριο, έναντι 20,774 δισ. ευρώ τον Δεκέμβριο.
Τι μας δείχνει η τραπεζική πραγματικότητα; Ότι τα νοικοκυριά και κυρίως
οι επιχειρήσεις, που έχουν χάσει κοντά 2 δισ. ευρώ, χρησιμοποιούν
χρήματα από τα αποθεματικά τους για να πληρώνουν τις υποχρεώσεις τους.
Κοινώς μπαίνουν μέσα, γονατίζοντας από την κρίση και τη φορολογική
δαμόκλειο σπάθη ενός αχόρταγου κράτους – μαύρη τρύπα.
Αλλά ας μην είμαστε λαϊκιστές…
Λευτέρης Χαραλαμπόπουλος από unfollow φωτογραφία από MakisSinodinos
