Το χαστούκι το έφαγα όταν μου ζήτησαν 50 ευρώ παράβολο για να μπορώ να περάσω από αυτή την επιτροπή…
Δίνουν μάχη με τον καρκίνο… έχουν να παλέψουν και με ένα απίστευτο
σύστημα που ξεκινά από τον ΕΟΠΥΥ και φτάνει μέχρι τη γραφειοκρατία των
ασφαλιστικών ταμείων.Οι καρκινοπαθείς έχουν φτάσει σε σημείο να μην παίρνουν τα φάρμακά τους γιατί δεν έχουν χρήματα να τα αγοράσουν, o EOΠΥΥ έχει να τους πληρώσει τουλάχιστον ένα τρίμηνο… και οι οφειλές στα φαρμακεία του Βόλου προκαλούν πονοκέφαλο στους χρόνια πάσχοντες, που εκτός από τη μάχη που δίνουν με την επάρατο έχουν να αντιπαλέψουν και την αδιαφορία του ΕΟΠΥΥ.
Τα φάρμακα των καρκινοπαθών μπορεί να στοιχίζουν από 80 έως 4.000 ευρώ το μήνα. Υπάρχουν ασθενείς που τα αγόρασαν και δεν τους έχει καταβληθεί η δαπάνη από τον ΕΟΠΥΥ από τον περασμένο Αύγουστο. Λόγω έλλειψης χρημάτων αδυνατούν να αγοράσουν τα φάρμακά τους.
Όσο για τις αναπηρικές συντάξεις…εκεί τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο δύσκολα…
Συνεχίζει να συγκινεί η ιστορία μιας 49χρονης καρκινοπαθούς από την Σύρο. Η Έλενα Ρούσσου πριν ακριβώς από ένα χρόνο βρίσκονταν με το ένα πόδι πριν απο την αυτοκτονία σύμφωνα με την ίδια καθώς εδώ και αρκετά χρόνια εκτός από την νόσο έχει να αντιμετωπίσει και την ελληνική γραφειοκρατία στέλνοντας την στον…άλλο κόσμο.
Η ιστορία της είχε πάρει Πανελλαδικές διαστάσεις , η κ. Ελένη Ρούσσου, πάσχει από καρκίνο τραχήλου μήτρας χειρουργηθέντα, δισκοειδή ερυθμηματώδη Λύκο, Λεύκη και χρόνιες ημικρανίες. Η ταλαιπωρία της κ. Ρούσσου διήρκησε 14…χρόνια καθώς δεν είχε χρήματα να κάνει την επέμβαση, το ΙΚΑ της ζητούσε τα χρήματα πίσω της αναπηρικής σύνταξης που ελάμβανε, ενώ το σπίτι της είναι υποθηκευμένο στην τράπεζα.Το μόνο που άλλαξε στην ζωή της Έλενας και μπορούμε να πούμε ότι έγινε κάτι στις εκλύσεις της ήταν που χειρουργήθηκε αφιλοκερδώς….το αυτονόητο δηλαδή σ” ένα δημόσιο Νοσοκομείο.
Η άνεργη Ελένη, συνεχίζει να μάχεται και να βρίσκει εμπόδια στην ζωή της. Συγκεκριμένα έχει περάσει άπειρες φορές από επιτροπές που της δίνουν ποσοστό αναπηρίας αλλά ακόμα δεν της έχουν δώσει ούτε ένα ευρώ από το 2012.
Πόσο κοροϊδία σε αυτή την χωρά; Πόσο πια θα συναντάμε προβλήματα γραφειοκρατίας και όταν θα βγαίνουν στο φως της επιφάνειας ξαφνικά όλοι θα θέλουν να δώσουν λύση και με το που κλείσει ο φακός να επιστρέφουν στα συνηθισμένα;
Αλλάξανε κυβερνήσεις δεξιές, κεντρώες τώρα το μέλλον μας το ορίζει η αριστερή κυβέρνηση του κ.Τσίπρα με τις δεξιές τσέπες.Που είναι το πρόγραμμα για την υγεία κύριε Πρωθυπουργέ, Είστε υπερήφανος για αυτές τις τριτοκοσμικές συνθήκες που συναντούν οι Έλληνες;
Συγκεκριμένα η κ. Ρούσσου εξαπολύει πυρά στο Κέντρο Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕ.Π.Α.) για την απάνθρωπη για ακόμα μια φορά στάση του. Διαβάστε την επιστολή που μας έστειλε η παθούσα ενώ η ίδια έχει κοινοποιηθεί στο κ.Τσίπρα και στο κ. Κατρουγκαλο.
Πάντως όσο το θέμα είναι »ζεστό» οι προτάσεις για να βοηθήσουν την ακούραστη Έλενα ήταν πολλές με τους ενδιαφερόμενους να δείχνουν οτι θέλουν να βοηθήσουν. Τελικά όλοι έμειναν στα λόγια κ. Βρούτση, Παπαμανώλη και κ.Σπυρίδων.
Το cyclades24.gr επικοινώνησε με την κ.Ρούσσου η οποία μας επιβεβαίωσε το περιστατικό ενώ μας κοινοποίησε ένα άρθρο που εχουν γράψει με μια φίλη της και βγαίνει μέσα απο την καρδιά τους για τις αντιμετωπίσεις που δέχονται καθημερινά.Η Σουζάννα Παραγκαμιαν μαζί με την δική μας Έλενα Ρούσσου είναι δύο γυναίκες απο τις πολλές περιπτώσεις που μάχονται για την ζωή αλλά υπάρχουν και στιγμές που φτάνουν σε απόγνωση και με το δίκιο τους.
Διαβάστε το συγκινητικό μήνυμα που μας έστειλαν :
Ήρθε η στιγμή να περάσω από την επιτροπή για να αποφασίσουν αν η «αναπηρία» μου, εξακολουθεί να υφίσταται ούτως ώστε να εξακολουθώ να παίρνω ένα επίδομα της τάξεως του «ΤΙΠΟΤΑ».
Δε θα αναφερθώ καν στα αμέτρητα χαρτιά που μου ζήτησαν, που το ένα επιβεβαιώνει το προηγούμενο… Το χαστούκι το έφαγα όταν μου ζήτησαν 50 ευρώ παράβολο για να μπορώ να περάσω από αυτή την επιτροπή… Να αναβιώσω όλη αυτή την κατάσταση των πέντε χρόνων…. να σπαταλήσω τόσο χρόνο απ’ την ΠΟΛΥΤΙΜΗ ΖΩΗ ΜΟΥ… Για να αποδείξω τι, ρε φίλε; Και ξέρω εκ των πρότερων πως θα με κόψεις. Έχω κλείσει την πενταετία και ζω ακόμα… Ε βέβαια, σου ΕΙΜΑΙ ΒΑΡΟΣ πια… Κάτσε να σου εξηγήσω κάτι λοιπόν. Ο καρκίνος είναι μια ασθένεια που σε πολλές περιπτώσεις θεραπεύεται αλλά δε φεύγει ποτέ από μέσα σου …Είναι ένα ηφαίστειο, που μέρα με τη μέρα περιμένει να εκραγεί….. Το στήθος δεν ξαναφυτρώνει… Ούτε οι λεμφαδένες…. Και όλες αυτές οι παρενέργειες από την ραδιενέργεια που έχω καταπιεί και καταπίνω ακόμα.. Δε φεύγουν. Μέσα μου μένουν… Ποιος είσαι εσύ, που μου ζητάς επιπλέον χρήματα για να αποφασίσεις αν θα μου κατεβάσεις την αναπηρία μου στο 35% με ένα και μοναδικό σκοπό ; Το να σταματήσεις να μου δίνεις το επίδομα !!! Κάθε έξι μήνες πρέπει να υποβάλλω τον εαυτό μου σε ένα βουνό εξετάσεων . Και οι περισσότερες επώδυνες!!! Και ‘κει κάθε φορά τρώω ΑΠΑΝΩΤΑ ΧΑΣΤΟΥΚΙΑ… Γιατί κάθε φορά πάω να γράψω αυτές τις εξετάσεις και κάθε φορά, η ίδια απάντηση … «Αυτή την εξέταση δεν τη γράφει πια. Πρέπει να την κάνεις ιδιωτικά. Δεν το θέλω το επίδομα σου, έτσι κι αλλιώς… Δεν έφτανε στο ελάχιστο να πληρώνω φάρμακα κι εξετάσεις. Κράτα το. Θέλω όμως εκείνο το οποίο πληρώνω από μικρό παιδί …. ΤΟ ΑΝΑΦΑΙΡΕΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΜΟΥ στο σύστημα υγείας …Θέλω την ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ μου τόσο ως ασθενής όσο και ως πολίτης… Θέλω να με αφήσεις να ΠΑΛΕΨΩ αυτή την ασθένεια… Και όχι να ‘μαι με το ραδιενεργό στο χέρι , ώρες ατελείωτες… Θέλω τα φάρμακα μου, που τα δικαιούμαι δωρεάν. Δε θα ναι για δυο μήνες. Θα ναι για «πάντα» ξέρεις… Μ’ αυτά ζω. Ο καρκίνος δεν περιμένει εσένα ρε φίλε, που μου κλείνεις ραντεβού μετά από δυο μήνες….Εγώ πρέπει ΤΩΡΑ να κάνω τις εξετάσεις μου… Για μένα ξέρεις μπορεί να μην υπάρξει μετά… Το να μου ζητάς όμως 50 ευρώ, για να σου αποδείξω ΤΟ ΠΡΟΦΑΝΕΣ…αυτό δεν το καταπίνω … Να σε πληρώσω ΓΙΑ ΝΑ ΜΕ ΚΟΨΕΙΣ επειδή αποφάσισε ο ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΝΑ ΖΗΣΩ; Να αναβιώσω πάλι όλο αυτό που ΠΡΟΣΠΑΘΩ πέντε χρόνια τώρα να ξεχάσω; Και μάλιστα μπροστά σ’ ένα τσούρμο ηλίθιους; Τελικά, δε θα σταματήσει αυτή η ζωή να με εκπλήσσει… Μέχρι χθες πίστευα πως δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από τον καρκίνο …Σήμερα ανακάλυψα πως υπάρχει: Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ 0000… Η χωρα που σκοτώνει καθημερινά ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ, ΙΔΑΝΙΚΑ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΕΣ! Και αυτό ΔΕΝ ΠΑΛΕΥΕΤΑ!» Κύριε πρωθυπουργέ,; Υπάρχει τελικά, λίγη τσίπα και λίγη ανθρωπιά σ’ αυτή τη χώρα και σ’ αυτήν κυβέρνηση; Αν ναι, ας απαντήσει κάποιος έμπρακτα… Γιατί τελικά κοινωνία που δε σώζει τα «παιδιά» της ίσως και να μην αξίζει να σωθεί.
