Σημείωμα
Χρήστου Σκαλκώτου
Γλύπτης, Διδάσκων γλυπτική, στο τμήμα Πλαστικών Τεχνών
και Επιστημών Τέχνης, του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων
Και στις τρεις ζωγραφικές ενότητες τις οποίες μας παρουσιάζει ο Τάκης
Βαρελάς, πραγματεύεται με συνέπεια το «σύγχρονο», αυτό που ο σημερινός
κοινωνικός , λαϊκός ιστός, βιώνει στην καθημερινότητα, αγωνιά και
αγωνίζεται. Μου έρχεται στο νου η δεδηλωμένη πρόθεση του G. Courbet:Γλύπτης, Διδάσκων γλυπτική, στο τμήμα Πλαστικών Τεχνών
και Επιστημών Τέχνης, του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων
«…θέλω να αποτυπώσω τα ήθη, τις αντιλήψεις, τα τεκταινόμενα της εποχής μου, με τον τρόπο που εγώ βλέπω και αντιλαμβάνομαι τα πράγματα, να κάνω ζωντανή τέχνη και αυτός είναι ο μοναδικός μου στόχος».
Σε αντίθεση με την επικρατούσα σύγχρονη κουλτούρα του «φαίνεστε» και την επιταχυνόμενη «κενο-τομία» και «ευτέλεια» ιδεών και υλικών, ακούω – νοιώθω τον Τάκη να έρχεται και εικαστικά να μου καταθέτει: «θέλω να αποτυπώσω αυτό το μαρτύριο, αυτή την κοινωνική δοκιμασία, το βάσανο…»
(Αστικά τοπία, Πέραμα), διατηρώντας άθικτες τις παραστάσεις της αγροτικής γης και των ανθρώπων της, που στις δύσκολες στιγμές έδωσαν και θα δώσουν λύσεις στο πρόβλημα των προβλημάτων, «το διατροφικό». (Μάζεμα της ελιάς).
Μου είναι ξεκάθαρη η απόρριψη του «μεταπρατισμού» και των σύγχρονων παραγώγων αυτής της έννοιας στο συνολικό έργο του Βαρελά. Ο πρωτογενής τομέας, η ζωτικότητα του «πολίτη» του μόχθου ξεδιπλώνονται στη ζωγραφική του εικόνα αντιδρώντας στη βαρβαρότητα της «μεταμοντέρνας κατάστασης».
Χωρίς ιδιαίτερους ρεαλιστικούς φορμαλισμούς, οι συνθέσεις του αποδίδουν τονικές και πλαστικές αξίες, άλλοτε με την κυβιστική δυναμική της γραφής του και άλλοτε με τη χρωματική του ρεαλιστική αντικειμενικότητα.
Η σύγχρονη βιομηχανική κουλτούρα, την οποία ο Τ. Βαρελάς εξ επαγγέλματος γνωρίζει, δεν έχει επιφέρει μετάλλαξη στον άνθρωπο και δημιουργό Βαρελά. Τις αρχές του ανθρωπισμού μας τις υπενθυμίζει εικαστικά ακόμη και με το αίσθημα του «φόβου», παίρνοντας θέση απέναντι στις διαδικασίες απανθρωποποίησης της εποχής μας.
Βιογραφικό
Βαρελάς (Τάκης) Παναγιώτης
Γεννήθηκε στον Άγιο Γεώργιο Λιβαδειάς το 1959, όπου και τελείωσε το δημοτικό, συνεχίζοντας το γυμνάσιο στην Λιβαδειά.Στη συνέχεια, φοίτησε στο τμήμα σχεδιαστών της ΣΕΛΕΤΕ (Ανώτερης Σχολής Τεχνολογικής και Παιδαγωγικής Εκπαίδευσης).
Το 1982 εργάζεται στον Οδηγητή, εβδομαδιαία, τότε, εφημερίδα της Κομμουνιστικής Νεολαίας Ελλάδας (ΚΝΕ).
Οι δημιουργικές και εικαστικές του ανησυχίες εκφράστηκαν στην εφημερίδα, μέσα από δεκάδες εξώφυλλα της εφημερίδας, με εικονογραφήσεις αφιερωμάτων , σκίτσα κλπ.
Σχεδίασε, πολιτικές αφίσες, εξώφυλλα βιβλίων και δεκάδες έντυπα πολιτικής επικοινωνίας
Η εξέλιξη της τυπογραφίας, της λιθογραφίας και της αναδυόμενης ψηφιακής τεχνολογίας του έδωσαν την δυνατότητα, να αναπτύξει ένα δικό του τρόπο να βλέπει τα εικαστικά πράγματα και το ρόλο τους στην επικοινωνία γενικότερα.
Η δυναμική είσοδος του offset στις εκτυπώσεις, τον έφερε πιο κοντά στην αναζήτηση νέων μορφών στη χρήση του χρώματος, του σύγχρονου lay out στη σελιδοποίηση των εντύπων, των εφημερίδων και γενικότερα των εκδόσεων.
Το 1986 μπαίνει στο χώρο της διαφήμισης και της επικοινωνίας. Ασχολήθηκε περισσότερο με τη βιομηχανική επικοινωνία και τα προϊόντα της.
Σχεδίασε εκατοντάδες λογότυπα και σήματα, για πάρα πολλές εταιρείες, όπως επίσης και την ανάπτυξη της εταιρικής τους ταυτότητας για την ελληνική και διεθνή αγορά. Σχεδίασε μηνιαία ειδικά περιοδικά ( Meat Point, Energy Point κ. ά.) για τη βιομηχανία και εμπόριο, όπως επίσης εικονογράφησε το μηνιαίο περιοδικό για παιδιά Χαμόγελα & Γνώσεις.
Μελέτησε τις ανάγκες πολλών εκδοτικών επιχειρήσεων και του κοινού τους, διαβλέποντας την επανάσταση της πληροφορικής που ερχόταν και πρότεινε λύσης αμφίδρομης επικοινωνίας.
(Αντλήσαμε τα έργα και τα κείμενα από τον κατάλογο της έκθεσης – Αθήνα 2014)
Επιμέλεια Ηρακλής Κακαβάνης
