"Οι πρώτες μέρες, - της νέας κυβέρνησης - παρά τον προβληματισμό
που εκφράστηκε από τα αριστερά κόμματα και τις επιφυλάξεις τους για το
πόσο μακριά μπορεί να φτάσει αυτή η κυβέρνηση, χαρακτηρίστηκαν
από ένα καλό κλίμα με αποκορύφωμα την ανακοίνωση του
Το κλίμα όμως χάλασε και την αποκλειστική ευθύνη γι’ αυτό
την έχουν οι Σοσιαλιστές."
Το παραπάνω θα αποτελούσε μια ιδανική εξέλιξη για την Ριζοσπαστική Αριστερά στην Ευρώπη από τη στιγμή που μια κυβέρνηση στρέφεται έμπρακτα ενάντια στη λιτότητα, αψηφώντας τις πιέσεις και τις αντιδράσεις των εργοδοτών λαμβάνοντας μια μικρή αλλά σημαντική μέριμνα υπέρ των εργαζομένων.
Ωστόσο πρέπει να
σημειωθεί ότι και η προηγούμενη κυβέρνηση, αυτή του Pedro Passos Coelho,
η οποία μετά την έξοδο από το πρόγραμμα διάσωση αύξησε τον «παγωμένο»
κατώτατο μισθό από τα 485 στα 505 ευρώ το 2014.
Σε κάθε περίπτωση και λαμβάνοντας υπόψη τα γεγονότα και τις αντιδράσεις που ακολούθησαν το εκλογικό αποτέλεσμα των εκλογών της 4ης Οκτωβρίου σε Πορτογαλία και Ευρώπη το πλαίσιο μέσα στο οποίο συγκροτήθηκε η νέα κυβέρνηση ήταν εξαιρετικά εχθρικό. Να θυμίσουμε το «σίριαλ» στο οποίο πρωταγωνίστησε ο εκλεγμένος από τον λαό Πρόεδρος Anibal Cavaco Silva ο οποίος εξέφρασε δημοσίως την απροθυμία του να δώσει την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στους Σοσιαλιστές γιατί «θα συνεργαστούν με τους Αριστερούς και θα κινδυνέψει η ευρωπαϊκή πορεία της χώρας».
Σε κάθε περίπτωση και λαμβάνοντας υπόψη τα γεγονότα και τις αντιδράσεις που ακολούθησαν το εκλογικό αποτέλεσμα των εκλογών της 4ης Οκτωβρίου σε Πορτογαλία και Ευρώπη το πλαίσιο μέσα στο οποίο συγκροτήθηκε η νέα κυβέρνηση ήταν εξαιρετικά εχθρικό. Να θυμίσουμε το «σίριαλ» στο οποίο πρωταγωνίστησε ο εκλεγμένος από τον λαό Πρόεδρος Anibal Cavaco Silva ο οποίος εξέφρασε δημοσίως την απροθυμία του να δώσει την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στους Σοσιαλιστές γιατί «θα συνεργαστούν με τους Αριστερούς και θα κινδυνέψει η ευρωπαϊκή πορεία της χώρας».
Επίσης και από τους
περίφημους Ευρωπαίους «εταίρους» εκφράστηκε δυσαρέσκεια και αυστηρή
υπενθύμιση των δεσμεύσεων που έχει να τηρήσει η χώρα.
Οι πρώτες μέρες, παρά τον προβληματισμό που εκφράστηκε από τα αριστερά κόμματα και τις επιφυλάξεις τους για το πόσο μακριά μπορεί να φτάσει αυτή η κυβέρνηση, χαρακτηρίστηκαν από ένα καλό κλίμα με αποκορύφωμα την ανακοίνωση του Υπουργού Εργασίας.
Οι πρώτες μέρες, παρά τον προβληματισμό που εκφράστηκε από τα αριστερά κόμματα και τις επιφυλάξεις τους για το πόσο μακριά μπορεί να φτάσει αυτή η κυβέρνηση, χαρακτηρίστηκαν από ένα καλό κλίμα με αποκορύφωμα την ανακοίνωση του Υπουργού Εργασίας.
Το κλίμα όμως χάλασε και την αποκλειστική ευθύνη γι’ αυτό την έχουν οι Σοσιαλιστές.
Ο υπουργός Οικονομικών Mario Centeno, που από την αρχή είχε προκαλέσει αντιδράσεις εξ’ αριστερών για το πόσο συνεργάσιμος δήλωνε με τις αγορές καθώς και για τις δηλώσεις του για το χρέος, κατέθεσε ένα νομοσχέδιο για τη διάσωση μιας μικρής τράπεζας. Συγκεκριμένα αφορούσε τη διάθεση 3 δισ. ευρώ για τη διάσωση της τράπεζας Banif, της οποίας το «καλό» κομμάτι πουλήθηκε για 150εκ στην ισπανική Santander και το «τοξικό» κομμάτι 2,26 δις το ανέλαβε η κυβέρνηση. Είχε προηγηθεί διάσωση της ίδιας τράπεζας και το 2013 όπως και της 2ης μεγαλύτερης τράπεζας της Πορτογαλίας, της BES το 2014 από την προηγούμενη κυβέρνηση που εγγυήθηκε για την... μελλοντική σταθερότητα του τραπεζικού συστήματος. Μάλιστα πρωθυπουργός και υπουργός υπερασπίστηκαν ως πράξη ευθύνης αυτό το νομοσχέδιο που γίνεται για το καλό της χώρας στρέφοντας τα πυρά τους στην αξιωματική αντιπολίτευση και στην τρόικα που απέτυχαν.
Αυτή η γνωστή τακτική διάσωσης των τραπεζών προφανώς και δεν περιλαμβάνεται στα προγράμματα του Μπλόκο και του ΚΚ Πορτογαλίας τα οποία ήταν από πριν γνωστό, αν και το Μπλόκο προσπάθησε να το συζητήσει καταθέτοντας προτάσεις που απορρίφθηκαν , ότι δεν θα υπερψηφίσουν το νομοσχέδιο. Στο σημείο αυτό έπαιξαν τον ρόλο τους οι προηγούμενοι κυβερνώντες του κεντροδεξιού συνασπισμού με το κόμμα υπό τον τέως πρωθυπουργό Coelho να απέχει από την ψηφοφορία, ενώ το μικρότερο δεξιό κόμμα CDS του τέως αντιπροέδρου Paolo Portas ψήφισε κατά. Με αυτόν τον τρόπο πέρασε το νομοσχέδιο δίνοντας λαβή στην αντιπολίτευση να καταδείξει την αστάθεια της κυβερνητικής πλειοψηφίας.
Οι αναλυτές που είχαν ήδη εκφράσει την αμφιβολία τους για το πόσο θα κρατήσει η συγκεκριμένη κυβέρνηση με την ανοχή της Αριστεράς υπερθεματίζουν πλέον ενώ και εκ των αριστερών γίνεται κριτική για τη δυνατότητα που δίνεται στους Σοσιαλιστές να κυβερνούν μέσω ενός λανθάνοντος Μεγάλου Συνασπισμού με την Κεντροδεξιά στα κρίσιμα ζητήματα, αξιοποιώντας στην ουσία την ανοχή των αριστερών κομμάτων. Η επικεφαλής του Μπλόκο, Catarina Martins, κατηγόρησε για την υπόθεση της Banif για πολιτικό παιχνίδι την κεντροδεξιά, τους ευρωπαϊκούς θεσμούς και την Τράπεζα της Πορτογαλίας ζητώντας να υπάρξει διαβεβαίωση ότι δεν θα υπάρξει διάσωση άλλης ιδιωτικής τράπεζας με δημόσια χρήματα.
Το ερώτημα που τίθεται πλέον είναι πόσο θα αντέξει η συμφωνία Σοσιαλιστών και πορτογαλικής Αριστεράς. Το πιο συνεργάσιμο Μπλόκο ήταν ξεκάθαρο προεκλογικά θέτοντας τρεις κόκκινες γραμμές: την κατάργηση του υπερφόρου TSU, το ξεπάγωμα των συντάξεων και τον τερματισμό του υπάρχοντος καθεστώτος απολύσεων. Είναι οι Σοσιαλιστές πρόθυμοι να μην παραβιάσουν τις κόκκινες γραμμές των συμμάχων τους ή θα συμβεί κάτι αντίστοιχο με την περίπτωση της Banif;
Την ίδια στιγμή η τρόικα συμβουλεύει την Πορτογαλία να παραμείνει «στον δρόμο της οικονομικής σταθερότητας και της ανταγωνιστικότητας» δηλαδή σε αυτόν της λιτότητας, για το καλό της...
Ο υπουργός Οικονομικών Mario Centeno, που από την αρχή είχε προκαλέσει αντιδράσεις εξ’ αριστερών για το πόσο συνεργάσιμος δήλωνε με τις αγορές καθώς και για τις δηλώσεις του για το χρέος, κατέθεσε ένα νομοσχέδιο για τη διάσωση μιας μικρής τράπεζας. Συγκεκριμένα αφορούσε τη διάθεση 3 δισ. ευρώ για τη διάσωση της τράπεζας Banif, της οποίας το «καλό» κομμάτι πουλήθηκε για 150εκ στην ισπανική Santander και το «τοξικό» κομμάτι 2,26 δις το ανέλαβε η κυβέρνηση. Είχε προηγηθεί διάσωση της ίδιας τράπεζας και το 2013 όπως και της 2ης μεγαλύτερης τράπεζας της Πορτογαλίας, της BES το 2014 από την προηγούμενη κυβέρνηση που εγγυήθηκε για την... μελλοντική σταθερότητα του τραπεζικού συστήματος. Μάλιστα πρωθυπουργός και υπουργός υπερασπίστηκαν ως πράξη ευθύνης αυτό το νομοσχέδιο που γίνεται για το καλό της χώρας στρέφοντας τα πυρά τους στην αξιωματική αντιπολίτευση και στην τρόικα που απέτυχαν.
Αυτή η γνωστή τακτική διάσωσης των τραπεζών προφανώς και δεν περιλαμβάνεται στα προγράμματα του Μπλόκο και του ΚΚ Πορτογαλίας τα οποία ήταν από πριν γνωστό, αν και το Μπλόκο προσπάθησε να το συζητήσει καταθέτοντας προτάσεις που απορρίφθηκαν , ότι δεν θα υπερψηφίσουν το νομοσχέδιο. Στο σημείο αυτό έπαιξαν τον ρόλο τους οι προηγούμενοι κυβερνώντες του κεντροδεξιού συνασπισμού με το κόμμα υπό τον τέως πρωθυπουργό Coelho να απέχει από την ψηφοφορία, ενώ το μικρότερο δεξιό κόμμα CDS του τέως αντιπροέδρου Paolo Portas ψήφισε κατά. Με αυτόν τον τρόπο πέρασε το νομοσχέδιο δίνοντας λαβή στην αντιπολίτευση να καταδείξει την αστάθεια της κυβερνητικής πλειοψηφίας.
Οι αναλυτές που είχαν ήδη εκφράσει την αμφιβολία τους για το πόσο θα κρατήσει η συγκεκριμένη κυβέρνηση με την ανοχή της Αριστεράς υπερθεματίζουν πλέον ενώ και εκ των αριστερών γίνεται κριτική για τη δυνατότητα που δίνεται στους Σοσιαλιστές να κυβερνούν μέσω ενός λανθάνοντος Μεγάλου Συνασπισμού με την Κεντροδεξιά στα κρίσιμα ζητήματα, αξιοποιώντας στην ουσία την ανοχή των αριστερών κομμάτων. Η επικεφαλής του Μπλόκο, Catarina Martins, κατηγόρησε για την υπόθεση της Banif για πολιτικό παιχνίδι την κεντροδεξιά, τους ευρωπαϊκούς θεσμούς και την Τράπεζα της Πορτογαλίας ζητώντας να υπάρξει διαβεβαίωση ότι δεν θα υπάρξει διάσωση άλλης ιδιωτικής τράπεζας με δημόσια χρήματα.
Το ερώτημα που τίθεται πλέον είναι πόσο θα αντέξει η συμφωνία Σοσιαλιστών και πορτογαλικής Αριστεράς. Το πιο συνεργάσιμο Μπλόκο ήταν ξεκάθαρο προεκλογικά θέτοντας τρεις κόκκινες γραμμές: την κατάργηση του υπερφόρου TSU, το ξεπάγωμα των συντάξεων και τον τερματισμό του υπάρχοντος καθεστώτος απολύσεων. Είναι οι Σοσιαλιστές πρόθυμοι να μην παραβιάσουν τις κόκκινες γραμμές των συμμάχων τους ή θα συμβεί κάτι αντίστοιχο με την περίπτωση της Banif;
Την ίδια στιγμή η τρόικα συμβουλεύει την Πορτογαλία να παραμείνει «στον δρόμο της οικονομικής σταθερότητας και της ανταγωνιστικότητας» δηλαδή σε αυτόν της λιτότητας, για το καλό της...
από yabasta
