Κρατικές δυνάμεις έχουν αρχίσει την επίθεση ενάντια στην κεντρική συνοικία Ντίκλ της Σιρνάκ μετά την τοποθέτηση της ενός πολιορκίας από νωρίς το πρωί.
Μια παρόμοια επίθεση από στρατιώτες στο κέντρο της πόλης Σιρνάκ στις 18 Αυγούστου 1992 άφησε 58 νεκρούς αμάχους, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, αλλά, πολλοί τους ανεβάσουν στους 150.
Η γειτονιά του Ντίκλ, η οποία στεγάζει χιλιάδες ανθρώπους, είναι κάτω από βαρέα πυρά και βομβαρδισμό από τις δυνάμεις του κράτους, η οποία έχει ήδη ώς αποτέλεσμα εκατοντάδες σπίτια κατεστραμμένα.
Οι κάτοικοι της γειτονιάς ξύπνησαν απο το θόρυβο του βομβαρδισμού, καθώς η επίθεση ξεκίνησε στις πρώτες πρωινές ώρες. «Αν αυτή η επίθεση είχε ξεκινήσει κατά τη διάρκεια της ημέρας, εκατοντάδες άνθρωποι στους δρόμους θα είχαν πεθάνει», λένε.
«Είμαστε εκεί όπου οι λέξεις χάνουν το νόημά τους »
Η Elif Ayan είπε ότι οι επιθέσεις ξεκίνησαν γύρω στις έξι το πρωί, ενώ κοιμόντουσαν, η οποία προκάλεσε σοκ και το φόβο για τα νοικοκυριά, και ιδιαίτερα τα παιδιά. «Ένα κράτος που πραγματοποιεί μια τέτοια επίθεση σε χιλιάδες ανθρώπους, δεν μπορεί να μιλάει για αδελφότητα. Δυστυχώς, είμαστε εκεί όπου οι λέξεις καταρρέουν. Αυτό δεν αντέχεται πια.»
«Το κράτος δεν μπορεί να μην λύσει το ζήτημα»
Ένας άλλος κάτοικος ο Nebahat Ayan δήλωσε ότι εκ θαύματος διασώθηκε απο την επίθεση σήμερα το πρωί, δεδομένου ότι δεν υπήρχε καμία πιθανότητα να ξεφύγουν, και υπογράμμισε ότι αυτές οι γενοκτονικές επιθέσεις από το κράτος ποτέ δεν θα τους φοβίσουν. «Θέλουμε μια λύση, αλλά καθίσταται σαφές ότι το κράτος δεν μπορεί να καταλήξει σε καμία», πρόσθεσε.
«Μια μεγάλη σφαγή θα ελάμβανε χώρα αν δεν είχαμε κοιμηθεί»
Η Nesibe Yetik χαρακτήρισε την επίθεση με βαριά όπλα ως βαρβαρότητα, λέγοντας ότι δεκάδες γυναίκες, τα παιδιά και πολίτες θα είχαν πεθάνει εάν η επίθεση είχε ξεκινήσει κατά τη διάρκεια της ημέρας και όχι πολύ νωρίς το πρωί, όταν όλοι κοιμούνται στο σπίτι τους.
Η Yetik είπε το σπίτι τους έχει πληγεί από αμέτρητες σφαίρες και οβίδες κανονιού, και σε μεγάλο βαθμό είναι κατεστραμμένο σήμερα.
«Ποτέ δεν θα υποκύψουμε στην θηριωδία»
Ο İbrahim Ay δήλωσε στο σπίτι του, στο οποίο ζει μαζί με τα παιδιά και τα εγγόνια του, έγινε στόχος πυρών από βαρέα όπλα χωρίς καμία προειδοποίηση, και καταστράφηκε σε μεγάλο βαθμό. Καταδικάζοντας αυτήν την αγριότητα από το κράτος, ο Ay είπε? «Αυτοί επιτίθενται στα σπίτια, τα παιδιά και τις γυναίκες μας. Ωστόσο, ποτέ δεν θα υποκύψουμε σε αυτούς.»
Βλέπετε τις κατσαρόλες και τα τηγάνια που χρησιμοποιούνται από τους ανθρώπους που πραγματοποιούν διαδηλώσεις θορύβου, ένας άλλος κάτοικος ο Kaze Güngen είπε, «Αυτά είναι τα μόνα όπλα που έχουμε, με την οποία θα αντισταθούμε στα τανκ και τις οβίδες των κανονιών. Εμείς θα συνεχίσουμε τον αγώνα μπροστά και δεν πρόκειται ποτέ να παραδοθούμε.»
Απευθυνόμενος προς την κυβέρνηση του ΑΚΡ, ο Güngen είπε, «Λέτε ότι υπάρχει τρόμος εδώ. Πού είναι; Αν υπάρχει ένας τρόμος ή θηριωδία η απάντηση στην ερώτηση, είναι η μία. Αυτό που διαπράττεται από την πλευρά σας.»
«Σωθήκαμε, χάρη στις τάφρους και τα οδοφράγματα»
Η Güngen είπα ότι δεν θα μπορούσε να βγει από το σπίτι του και να βρει καταφύγιο αν δεν υπήρχαν αυτά τα χαρακώματα. » Κάποιοι αναρωτιούνται γιατί αυτές οι τάφροι ανοίχθηκαν Εδώ είναι η απάντηση.. Όλοι θα είχαν σφαγιασθεί το πρωί, αν δεν ήταν αυτές οι τάφροι και τα οδοφράγματα.»
«Εως και το τελευταίο άτομο να έχει απομείνει …»
Η Güngen δήλωσε ότι η αντίσταση θα συνεχιστεί μέχρι έως και ένα μεμονωμένο άτομο να έχει απομείνει ζωντανό, τονίζοντας ότι η ίδια θα υπερασπιστεί τη γειτονιά της με τα δύο παιδιά της, ακόμη και αν δεν υπάρχει κανείς άλλος εκεί ζωντανός. «Εγώ ποτέ δεν θα αφήσω τη γη του Σιρνάκ και θα αγωνιστώ έως την τελευταία σταγόνα του αίματος. Όλοι οι υπόλοιποι θα πρέπει να αντισταθούν και να προστατεύουν τα οδοφράγματα και τις γειτονιές.»
athens.indymedia
