Με τον Μακρόν η Γαλλία κάνει μια τελευταία προσπάθεια να αποφύγει την σύγκρουση με την Γερμανία και την διάλυση της ΕΕ. Τη νίκη αυτή την διασφάλισε η μεσαία τάξη, που δεν έχει ακόμη πειστεί για την έξοδο από το ευρώ και φυσικά η συσπείρωση των αστικών πολιτικών δυνάμεων, των ΜΜΕ, των διανοουμένων και των επιχειρηματιών, που δεν ήθελαν την Μαρίν Λεπέν στην προεδρία. Δεν ήταν η ώρα της.
Ωστόσο, δεν πρέπει να υπάρχει καμία αμφιβολία. Η αντιπολίτευση στον Μακρόν θα είναι βίαιη, συνεχής και απόλυτη. Θα έχει μάλιστα διπλή κατεύθυνση: από το Εθνικό Μέτωπο, το οποίο βαδίζει σε μετασχηματισμό, σύμφωνα με τις δηλώσεις Λεπέν και από την αριστερά της Ανυπότακτης Γαλλίας του Ζαν Λυκ Μελανσόν. Ο Μακρόν θα βρεθεί μεταξύ δύο πυρών και η θητεία του προβλέπεται να είναι θυελλώδης.
Οι πρώτες δηλώσεις των αντιπάλων του δεν αφήνουν καμία αμφιβολία. Ο εκπρόσωπος της Ανυπότακτης Γαλλίας Αλέξις Κορμπιέρ δήλωση πως «οι Γάλλοι θα πληρώσουν πολύ ακριβά την επιλογή τους» και πως «η προεδρία Μακρόν θα τελειώσει πολύ άσχημα». Ο ίδιος ο Μελανσόν αποκάλεσε την νέα προεδρία Μακρόν «πραγματικά αξιοθρήνητη» και κάλεσε τους Γάλλους να αντισταθούν στα σχέδια του νέου προέδρου.
Η Μαρίν Λεπέν, παρότι έχασε, με το 34% βάζει υποθήκη τόσο για τις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου, όσο και για την επόμενη προεδρία και δήλωσε πως το ΕΜ θα μετασχηματιστεί και θα διεκδικήσει τη νίκη στις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου.
Όλα αυτά σημαίνουν πως το πρόγραμμα Μακρόν – το οποίο εξάλλου δεν έχει ακόμη αποσαφηνιστεί- θα βρει απέναντί του αφενός την σκληρή αντιπολίτευση του Μελανσόν, αφετέρου το ανερχόμενο Εθνικό Μέτωπο. Η γκωλική δεξιά ψελίζει κι αυτή αντιπολιτευτικό λόγο, ενόψει εκλογών, αλλά έχοντας στηρίξει ήδη Μακρόν βρίσκεται σε μειονεκτική θέση και κινδυνεύει άμεσε μα λεηλασία των ψήφων της από το Εθνικό Μέτωπο, που πέρασε από το 21 στο 34 και με τις ψήφους γκωλικών.
Εάν αυτοί παραμείνουν στην κάλπη της Λεπέν, τότε αυτό θα είναι το κύκνειο άσμα των γκωλικών, που θα υποχρεωθούν στο άμεσο μέλλον να ακολουθήσουν – σε μεγάλο βαθμό- τα βήματα του Αινιάν και του ανανεωμένου Εθνικού Μετώπου.
Όλα θα κριθούν από τις εξελίξεις στην οικονομία και τις εξελίξεις μέσα στην ΕΕ. Εφόσον η διεθνής τάση αυτή τη στιγμή είναι η διορθωτική στροφή προς τη λήψη μέτρων προστατευτισμού και την ενίσχυση της εθνικής κυριαρχίας έναντι της πλήρους ελευθερίας του εμπορίου, τότε τεκμαίρεται πως τα σχέδια Μακρόν θα μοιάζουν σύντομα εκτός τόπου και χρόνου.
Οι παθογένειες της γαλλικής οικονομίας δεν αντιμετωπίζονται με τραπεζικές λογικές, ούτε με απολύσεις υπαλλήλων, ούτε με μεταρρυθμίσεις άνευ σημασία, όπως η μείωση του αριθμού των βουλευτών, ούτε με την επίκληση αφηρημένων ιδεών περί ευρωπαϊκής αλληλεγγύης. Οι γάλλοι θα αντιληφθούν πολύ σύντομα πως ο νέος πρόεδρος δεν έχει τίποτε το πραγματικά καινούργιο να προτείνει, διότι πιστεύει στο υπάρχον σχέδιο που εκπονεί το ευρωπαϊκό κέντρο, δηλαδή στο γερμανικό σχέδιο της αυστηρής δημοσιονομικής πειθαρχίας.
Τούτων δοθέντων, είναι πιθανόν η νίκη Μακρόν να συνιστά το κύκνειο άσμα της παλιάς Γαλλίας. Το αν οι γάλλοι πληρώσουν πολύ ακριβά τον Μακρόν, όπως είπε ο Κορμπιέρ, θα το δούμε. Ένα είναι σίγουρο: Η σύγκρουση των δύο στρατοπέδων στη Γαλλία, των οπαδών της παγκοσμιοποίησης και των οπαδών της εθνικής κυριαρχίας, μόλις άρχισε. Θα έχει πολλά ακόμη επεισόδια.
Πηγή: tvxs
