Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2019

Η καταστολή, ο Ριζοσπάστης και οι όψεις του νομίσματος

Η ΠΑΛΗ ΓΙΑ ΤΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΑΠΟ ΠΟΤΕ

ΚΟΙΝΗ ΔΡΑΣΗ ΜΕ ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΔΙΑΛΟΓΟ ΟΧΙ ΜΕ ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΔΙΚΕΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ
Γράφει ο Σπύρος Ρούμπας, μέλος του ΚΣ της νΚΑ
Ο Ριζοσπάστης της Κυριακής περιείχε άρθρο με τίτλο «Καταστολή και ενσωμάτωση. Δύο όψεις του ίδιου νομίσματος». Στο κείμενο αυτό ασκείται ανάμεσα στα άλλα κριτική στην στάση και τις ανακοινώσεις της Νεολαίας Κομμουνιστική Απελευθέρωση, αλλά και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για την στάση τους απέναντι στο ζήτημα της καταστολής και συνολικότερα των δημοκρατικών δικαιωμάτων.
Σύμφωνα με τον συντάκτη του άρθρου οι δυνάμεις αυτές
«ξεπλένουν τη σοσιαλδημοκρατία και το σύστημα»!! και αυτό γιατί επιμένουν «κατ’ αποκλειστικότητα στην κινητοποίηση ενάντια στη ΝΔ, αφήνοντας συνολικά στο απυρόβλητο τους στόχους και τη στρατηγική του κεφαλαίου. Μπορεί στα λόγια, για παράδειγμα, σχεδόν όλες οι εκφάνσεις του οπορτουνισμού να αποκηρύσσουν τα «αντιδεξιά μέτωπα» με τον ΣΥΡΙΖΑ, όμως την ίδια στιγμή στήριξαν και διαφήμισαν συναυλία «ενάντια στην καταστολή» που πήρε μεγάλη προβολή από τα ΣΥΡΙΖΑίικα ΜΜΕ, με σύνθημα «Να μη γίνει ο φόβος συνήθειά μας», ακριβώς γιατί υπηρετεί την «αντιδεξιά» ατζέντα του ΣΥΡΙΖΑ.»
Το ότι η κριτική είναι τελείως ανυπόστατη φαίνεται από τα ίδια τα κείμενα που επικαλείται ο συντάκτης.
Γιατί αν είχε κάνει τον κόπο να διαβάσει, ή είχε την τιμιότητα να μην διαστρεβλώσει την ανακοίνωση της νΚΑ για τον Δεκέμβρη θα έβλεπε ότι υπάρχει μια ολόκληρη παράγραφος που απαντάει ακριβώς στο ζήτημα που θέτει. Αναφέρεται λοιπόν στην ανακοίνωση: «Η επίθεση αυτή (σ.σ. της κυβέρνησης) δεν είναι μια δεξιά παρέκκλιση ωστόσο. Είναι ο κανόνας του σύγχρονου καπιταλιστικού κόσμου, που κάνει όλα τα αστικά κόμματα – παρά τις επιμέρους διαφορές- να συγκλίνουν στην ουσία της ασκούμενης πολιτικής. Οι Δημοκρατικοί δίνουν την σκυτάλη στους Ρεπουμπλικάνους στις Η.Π.Α. οι Χριστιανοδημοκράτες στους Σοσιαλδημοκράτες στην Ευρώπη, έτσι και στην Ελλάδα, η ΝΔ βαθαίνει τα κεκτημένα των ΣΥΡΙΖΑιων και δίνει το δικό της ιδεολογικό στίγμα στην προσπάθεια τρομοκράτησης του κινήματος για να μην μπορέσει αυτό να γίνει απειλητικό».
Η δε ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο δικό της κάλεσμα για την διαδήλωση της 6ης του Δεκέμβρη γράφει:
«Η κυβέρνηση της ΝΔ με το δόγμα «νόμος, τάξη, κέρδη» βαθαίνει τις αντεργατικές πολιτικές της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ κι επιταχύνει τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις…»
Πού βλέπει λοιπόν ο συντάκτης ότι η νΚΑ ή η ΑΝΤΑΡΣΥΑ «αφήνει συνολικά στο απυρόβλητο τους στόχους και τη στρατηγική του κεφαλαίου»!!! και ότι υπηρετεί την αντιδεξιά ατζέντα του ΣΥΡΙΖΑ;;!!! Η στήριξη σε μια συναυλία ενάντια στην καταστολή, μέσα σε ένα ορυμαγδό κινηματικών γεγονότων (φοιτητικοί αγώνες, γεγονότα στην ΑΣΟΕΕ, 6η του Δεκέμβρη, πορεία Πολυτεχνείου κ.α.) αποτελεί σοβαρό επιχείρημα για να στηριχτούν όλες αυτές οι κριτικές;
Η ΝΔ αναβαθμίζει στο οπλοστάσιό της και μετατρέπει σε κεντρικό της ζήτημα την ατζέντα του «Νόμου και της Τάξης». Ότι κλιμακώνεται η επίθεση στα δημοκρατικά δικαιώματα και τις λαϊκές ελευθερίες, που προφανώς ξεκίνησε επί ΣΥΡΙΖΑ, το αναγνωρίζει, έστω και υποβαθμισμένα το άρθρο όταν λέει ότι «η κυβέρνηση της ΝΔ κάνει ορισμένα πιο αποφασιστικά βήματα στην ενίσχυση και θωράκιση της ικανότητας του αστικού κράτους να αντιμετωπίζει δυναμικά τις εργατικές – λαϊκές κινητοποιήσεις» και λίγο παρακάτω ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί λοιπόν να αξιοποιήσει την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης της ΝΔ σε μέτρα καταστολής».
Η οξυμένη αντιπαράθεση με την ΝΔ πάνω στο ζήτημα των λαϊκών ελευθεριών και συνολικότερα, δεν σημαίνει ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ. Αντίθετα η υποβάθμιση της ανάγκης άμεσης οργάνωσης της πάλης ενάντια στην πολιτική του «Νόμου και της Τάξης» είναι που θα ενισχύσει μια νέα κοινοβουλευτική λύση, τύπου ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν πρόκειται όμως μόνο για «πιο αποφασιστικά βήματα». Γιατί η κυβέρνηση της ΝΔ έχει μετατρέψει το δόγμα «Νόμος και Τάξη» σε κεντρικό άξονα της πολιτικής της αναβαθμίζοντας την καταστολή και επιταχύνοντας αποφασιστικά μια βαθιά αντιδημοκρατική στροφή. Έτσι η πάλη για τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις λαϊκές ελευθερίες αναβαθμίζεται στις σημερινές συνθήκες, σαν πλευρά της ευρύτερης λαϊκής πάλης. Η πάλη αυτή πρέπει να στρέφεται προφανώς ενάντια στην κυβέρνηση της ΝΔ και συνολικά στο αστικό πολιτικό σύστημα, να αναδεικνύει ιδιαίτερα τις ευθύνες του ΣΥΡΙΖΑ, να αναδεικνύεται η σύνδεσή της με την ευρύτερη κρίση και συνολική αντιδραστικοποίηση του συστήματος για το χτύπημα των αγώνων και το ξεπέρασμα της κρίσης σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων.
Δεν βοηθάει σε τίποτα η διαστρέβλωση των θέσεων της νΚΑ, ή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο ζήτημα της πάλης για τα δημοκρατικά δικαιώματα. Ακόμα περισσότερο είναι αρνητική η συναίνεση και η ψήφος υπέρ μιας θεμελιακής αντιδημοκρατικής αλλαγής, (αυτή για την «ψήφο των αποδήμων»), που αντιδραστικοποιεί και θωρακίζει σε συντηρητική κατεύθυνση το πολιτικό σύστημα, ή αμφίσημες θέσεις πάνω στο ζήτημα των ρατσιστικών αντιδράσεων στην μεταφορά των μεταναστών από τα νησιά στην ενδοχώρα, όπως αυτές εκφράστηκαν μέσα από δηλώσεις του γραμματέα του ΚΚΕ. Αυτά σε συνδυασμό με την πλήρη αποδοχή των επιχειρημάτων και της προπαγάνδας της αστικής τάξης για το θέμα των ΑΟΖ, όπως είδαμε και σε πρόσφατο άρθρο στον Ριζοσπάστη, δημιουργούν σημαντικά ερωτηματικά.
Η οξυμένη αντιπαράθεση με την ΝΔ πάνω στο ζήτημα των λαϊκών ελευθεριών και συνολικότερα, δεν σημαίνει ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ. Αντίθετα η υποβάθμιση της ανάγκης άμεσης οργάνωσης της πάλης ενάντια στην πολιτική του «Νόμου και της Τάξης» είναι που θα ενισχύσει μια νέα κοινοβουλευτική λύση, τύπου ΣΥΡΙΖΑ.
Ας μην κάνει λοιπόν την «τρίχα, τριχιά» ο συντάκτης ψάχνοντας να βρει άκυρα επιχειρήματα. Επιχειρήματα όπως «ορισμένες δυνάμεις»…«κάνουν ορισμένες αναφορές αφορισμού στον ΣΥΡΙΖΑ, ή κάποιες ακόμα και στον καπιταλισμό» και «αποκηρύσσουν τα «αντιδεξιά μέτωπα», αλλά όλα αυτά είναι στα «λόγια», γιατί «στήριξαν.. την συναυλία» δεν πείθουν.
Το τελευταίο διάστημα έχουν γίνει ορισμένα βήματα κοινής δράσης σε σημαντικά ζητήματα, όπως για παράδειγμα στο φοιτητικό κίνημα όπου σε αρκετές περιπτώσεις η ΕΑΑΚ και το ΜΑΣ στηρίζουν μέχρι και κοινά πλαίσια ή η επερώτηση του ΚΚΕ για το εξοντωτικό πρόστιμο στον σ. Θ. Αγαπητό, περιφερειακό σύμβουλο στην Κεντρική Μακεδονία.
Ξεκάθαρος στόχος του ΝΑΡ και της νΚΑ είναι να συμβάλλουν όπου παρεμβαίνουν για την διατήρηση και την ανάπτυξη της κοινής δράσης, για την αποφασιστική αντιπαράθεση με την επίθεση της κυβέρνησης της ΝΔ και την ανατροπή της πολιτικής της, για την οικοδόμηση προχωρημένων πολιτικών πλαισίων που «αδειάζουν» και αποκαλύπτουν την συναινετική αστική αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και -γιατί όχι-, για το άνοιγμα μιας πλατιάς συζήτησης μέσα στους αγώνες και μπροστά στον αριστερό κόσμο για το ποια είναι και πως θα χτιστεί μια «εναλλακτική» σε αντικαπιταλιστική αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση ώστε να μην πέσουμε πάλι στο δίπολο «συντηρητική διακυβέρνηση, σοσιαλφιλελεύθερη εναλλαγή»
Ο συναγωνιστικός διάλογος και αντιπαράθεση βοηθάνε και δεν αποτελούν εμπόδιο στην κοινή δράση, αντίθετα με τις διαστρεβλώσεις ή τις άδικες επιθέσεις. Ελπίζουμε η άστοχη αυτή επίθεση να μην αποτελεί «μήνυμα» για την υπονόμευση ή και την πλήρη απόσυρση από την κοινή δράση, ειδικά τώρα που μπαίνουμε σε κρίσιμες εξελίξεις τόσο στην νεολαία (πιθανό κατέβασμα του Νόμου για τα ΑΕΙ), όσο και στο εργατικό κίνημα (νέο ασφαλιστικό) και η ανατρεπτική κοινή δράση είναι πιο απαραίτητη από ποτέ…