Ζωή σε φέτες: ‘’Πού πήγαν τα χρόνια μου; μήπως κρύφτηκαν κάτω από το τραπέζι της κουζίνας σαν μικρά φοβισμένα παιδιά που τρέμουν στην ιδέα πως κάποιος θα αγγίξει τα αμόλυντα όνειρά τους;’’ αναρωτιούνται οι στοχαστές της ύλης
Εικόνες από το παρελθόν βαμμένες στα χρώματα του παρόντος
Μεγαλώνοντας προσθέτουμε ή αφαιρούμε χρώματα (χωρίς τη συγκατάθεση κανενός)
Υπνωτική διχάλα
Μπαρκάρουμε τις
ώρες του τοξοβόλου
Εποχές μεταναστεύουν σε μέρη τροπικά
Άνθρωποι με κρίση ταυτότητας
Ο ήλιος χτενίζει τα μουστάκια του και ξεκινά ευδιάθετος τη μέρα του
Αγκαλιάσαμε το ψυχρό κορμί της νύχτας
Ούτε απόψε θα κοιμηθούμε: άγρυπνοι θα υπομείνουμε την ανοδική πορεία του πυρετού μας
Σε πόσες λέξεις να χωρέσεις την αλήθεια;
Με πόσες παρομοιώσεις να αντισταθείς στον πανικό του όχλου;
Μύρισε κάτι από καλοκαίρι
Τσιμεντωμένες αφίξεις κυμάτων
Προσομοιωτές
Πλάσματα από άλλη τροχιά ξαπλώνουν τις νύχτες στο δρόμο (ο ύπνος θα τους βρει εξαντλημένους από το βάρος του κόσμου. Παραδομένοι στο πουθενά ονειρεύονται την άνοιξη: ίσως κι ένα σπίτι με θέα στη θάλασσα)
Άλλη μια μέρα
τροχίζουν τα δόντια τους
Γεύμα για λίγους
Οι δρόμοι σε ανοικτή ακρόαση
Το σιδέρωμα είναι ένας καλός τρόπος να ξοδεύεις αναίμακτα τις σκέψεις σου: γλιστράει το σίδερο στο τσαλακωμένο ρούχο βρυχάται ο ατμός διαλύεται η ανάγκη να τρυπώσεις κρυφά στις πιο απομακρυσμένες σκέψεις σου τακτοποιείς προσωρινά τις εκκρεμότητες που δεν θα υπήρχαν εάν καταλάβαινες πως δεν υπάρχουν παρά μόνο στο θολό καθρέφτη με το περιλαίμιο σκύλου
Μην τυραννάτε τα ζώα, αγαπήστε τα
Μην πανικοβάλλεστε με τη ζωή: όλοι θα πεθάνουμε
Άδεια δοχεία
Σταθμοί. Δρομολόγια
Αγκάθια. Ζώνες
Μηδενισμός συναισθημάτων
Αποκάλυψη
Ομιλίες χελιδονιών
Θεσμοί και άλλα εγκλήματα
10+1 τρόποι να μάθετε να μιλάτε ξένες γλώσσες μέσα σε ένα βράδυ
Πώς να μην πέσετε στην παγίδα του «ποτέ δεν είναι αργά»
Πίσω από κάθε θεσμό κρύβονται τα μεγαλύτερα εγκλήματα
Η απάθεια καταστρέφει τα νευρικά μας κύτταρα
Δώστε στους ανθρώπους το τίποτα για να τα έχουν όλα
Οι πόλεις ανήκουν στα τσιμέντα τους
Κάθε πρωί ένα παιδί βάζει τα κλάματα φωνάζοντας τη μητέρα του
Εφιάλτες μας κρατούν συντροφιά τις ώρες αιχμής
Επιτραπέζιος οίνος
Επιτραπέζια παιχνίδια επί τάπητος
Το πουλόβερ της ρουτίνας
Η καραντίνα ήταν εδώ πολύ πριν εδραιωθεί
Ιδροκοπούν τα μέσα μας και βγαίνουν στη φόρα
Κόβουν βόλτες τα μερεμέτια
Γράψτε διαβάστε μιλήστε δείτε ταινίες και ελάτε σε μια βδομάδα να μας πείτε τι είναι ο κάβουρας και τι είναι το ζουμί του
Ανταλλακτήριο ιδεών
‘’Μην πατάς μόλις σφουγγάρισα μην ρίχνεις ψίχουλα μην λερώσεις τα ρούχα σου μην τρως μέσα στο αυτοκίνητο καθάρισε τα πάντα καθάρισε καθάρισε τίποτα να μη λερωθεί να μην σκονιστεί η υπόληψη της οικογένειας κρύψου κρύψε τα συναισθήματά σου θα σε φάνε πού πας πάλι εδώ θα γυρίσεις (από πού κλείνει αυτός ο διαπεραστικός εκνευριστικός ήχος;)
Λιωμένες φιγούρες από το πήγαινε έλα
Μπροστά από μια οθόνη φυλλοροούν εκ τους ασφαλούς
Συνθήκες: η εξουσία της απολιθωμένης μνήμης
Σε κανονικές συνθήκες η στρεβλή πραγματικότητα θα αποκολληθεί από το λαιμό μας σαν κόκκαλο που μας στάθηκε και θα αναπνεύσουμε τη μυρωδιά της πατημένης χλόης (είναι τόσο ανθυγιεινό να αναπνέεις μονίμως τη σαπίλα και τη σκατίλα)
Στραπατσάρουμε τα μούτρα μας με την εικονική πραγματικότητα
Πρακτική εξάσκηση στο στομάχι του κτήνους
Συστημικοί ήρωες
Εικονίσματα στα προσκέφαλα
Οχλοβοή και μυρωδιά καμένου κρέατος
Κανένα δέντρο δεν κοιτάζει ευθεία
Θυμάσαι πώς μου ψαλίδιζες τα φτερά κάθε φορά που περίμενα να με βοηθήσεις να πετάξω;
Περνάμε απέναντι (μη φοβηθείς)
Φτάνει με τους αριθμούς ειλικρινά βαρέθηκα κι εσάς και τους αριθμούς σας τους τζίρους των μαγαζιών σας τα ποσοστά τα λαδώματα τα διπλά βιβλία τα μπλε και κόκκινα στυλό (γράφουμε με μπλε διορθώνουμε με κόκκινο) τις σημειώσεις τις απογραφές στα σαπούνια και στα τσιμπιδάκια τους ισολογισμούς ό,τι τέλος πάντων έχει να κάνει με ανυπεράσπιστα αντικείμενα που για κακή τους τύχη βρέθηκαν στα σαλόνια και στις αποθήκες σας
Το κεφάλι προσπαθεί να αποσπαστεί από το υπόλοιπο σώμα τρέχει μακριά από ιερόσυλους και άσπονδους φίλους το κεφάλι το έβαλε στα πόδια πάλι ουρλιάζει ο μεθυσμένος ο τοξικομανής ο ανυπεράσπιστος (ανυπεράσπιστος σαν αντικείμενο που μόλις το βαρεθούν το πετάνε): Ανθρωποαντικείμενα
Τα μνήματα βαρέθηκαν την ακινησία το έβαλαν στα πόδια κοίτα πτώματα βγαίνουν στην επιφάνεια με κουρελιασμένα μάτια σπάζοντας την αιώνια σιωπή τους μαζί με την καδραρισμένη φωτογραφία τους
Τα βιώματα είναι σημείο αναφοράς των αποφάσεων
Με τα κινητά στο χέρι απαθανατίζουν τη στιγμή υποκλέπτοντας μια ακόμη συνομιλία με το φόβο της μελλοντικής κενής θέσης
Μια γάτα με σπασμένη ουρά αποδοκιμάζεται από τον άνθρωπο και τρέχει να κρυφτεί υπό το οκνηρό βλέμμα του κόσμου
Λένε πως όταν ο άνθρωπος κατάλαβε τη δύναμή του να εξουσιάζει ό,τι και όποιον βρίσκεται δίπλα του έβγαλε μια κραυγή τόσο δυνατή που σκίστηκαν τα σωθικά του χύθηκαν στο πάτωμα από τότε παλεύει να μαζέψει τα σωθικά του δίχως να λερώσει τα χέρια του μα είναι τέτοια η μπόχα που ούτε ο ίδιος δεν την αντέχει για αυτό κυκλοφορεί μεταμφιεσμένος σε κάτι άλλο από αυτό που είναι (οι πιο τυχεροί μαζεύουν τα κομμάτια τους και τα κλείνουν ξανά στο σάκο)
Μας ζητάνε το αίμα τους για θυσία στους θεούς κι εμείς τους το προσφέρουμε πρόθυμα
Κουραστήκαμε να κρεμάμε ένα κενό πανί στην κρεμάστρα του προσληφθέντος χρόνου
Ο μονόλογος της διαζευκτικής όρνιθας.
ophelia
