Το μεταναστευτικό-προσφυγικό είναι ένα πολύπλευρο ζήτημα με αρκετές ακόμη και τώρα αθέατες πλευρές.
Είτε αφορά στην περίπτωση των προσφύγων σε ανθρωποσφαγές και επανασχεδιασμό των συνόρων, είτε αφορά την εμπλοκή παγκόσμιων οργανισμών με πολύ συγκεκριμένες πολιτικές βλέψεις για την αναδιαμόρφωση του κόσμου, ΜΚΟ, μυστικές υπηρεσίες, κράτη με κοινές αλλά και αλληλοσυγκρουόμενες επιδιώξεις και πάει λέγοντας. Οι εξουσιαστές, δημιουργούν τους όρους ξεριζωμού αυτών των ανθρώπων εντάσσοντας αυτήν ακριβώς την βίαιη μετακίνηση τεράστιων πληθυσμών άλλοτε για να θεμελιώσουν στην θεωρία και στην πράξη την λεγόμενη σύγκρουση των πολιτισμών, άλλοτε για να επανασχεδιάσουν το μοντέλο της λεγόμενης πολυπολιτισμικότητας. Και οι δυο αυτοί κυριαρχικοί δρόμοι συναντιούνται για να οδηγήσουν στην μια και μοναδική λεωφόρο για τους παγκόσμιους σχεδιασμούς, εκείνη της επανασύστασης των κοινωνιών. Δεν είναι οι μόνοι, όμως. Είναι απαραίτητο για τους κυριάρχους να συνεχίζουν να τους διαβαίνουν. Άλλοτε για να προβάρουν νέα μοντέλα καταστολής των κοινωνιών που καλούνται να αφομοιώσουν τους «ξένους», υποδαυλίζοντας ρατσισμούς εκεί όπου προηγουμένως δεν υπήρχαν και άλλοτε στιγματίζοντας για ρατσισμό οποιονδήποτε δεν υποκλίνεται στην «θεόσταλτη» αυτή κατάσταση.Οι άνθρωποι, λοιπόν, αυτοί χρησιμοποιούνται εργαλειακά από την εξουσία. Αδυνατούμε να αφήσουμε αυτούς τους ανθρώπους να συντρίβονται ανάμεσα στις συμπληγάδες του φασισμού και των ψευτοανθρωπιστών. Δεν πέφτουμε στην τεχνηέντως κατασκευασμένη πολιτική των διλλημάτων, που έχει ως αποτέλεσμα να ενδυναμώνει τις εξουσιαστικές βλέψεις αριστερές και δεξιές. Το δίπολο ή αυτοί ή εμείς, καθώς και το όλοι είναι αδέρφια μας προωθούν την πρόσδεση σε φαινομενικά αντίθετα ιδεολογικά και πολιτικά άρματα της εξουσίας, με μοναδική σύνδεση ένστικτα και συναισθήματα ντυμένα με ιδεολογικούς μανδύες.
Εμείς ως αναρχικοί πολεμάμε την εξουσία και όχι ανθρώπους που ξεκληρίζονται από αυτήν. Είμαστε δίπλα σε κάθε απόκληρο, όχι γι’ αυτό που είναι προσωπικά, αλλά για τους λόγους για τους οποίους στοχοποιείται και διώκεται από τις εξουσίες. Αλλά δεν είμαστε και ανόητοι. Τα ιδεολογήματα της παγκοσμιοποίησης δεν είναι δικά μας, δεν ήταν ποτέ και δεν θα γίνουν. Όποιο προσωπείο και αν έχουν αριστερό ή άλλο.
«Η Μόρια ήταν η κόλαση για μας αλλά εδώ είναι χειρότερα και από την κόλαση».
Με αυτά την έκφραση περιγράφει τη ζωή των ανθρώπων στον καταυλισμό του Καρά Τεπέ ένας κρατούμενος του στρατοπέδου συγκέντρωσης. Μπορούμε να αναλογιστούμε για μια στιγμή πρώτα τι είναι η κόλαση, κι αν κάποιοι την έχουμε ζήσει και μετά να διανοηθούμε τι θα την έκανε χειρότερη; Αυτοί οι άνθρωποι που έχουν περάσει πείνα, πολέμους και παντός είδους διώξεις, που χαρακτηρίζονται ως κόλαση, βρήκαν τη χειρότερη εκδοχή της εκεί.
Να θυμηθούμε πως άρχισαν όλα. Στις 9 Σεπτεμβρίου εντοπίστηκαν 35 κρούσματα του νέου κορωναϊού και οι αντιδράσεις ξεκίνησαν από την άρνηση κάποιων από αυτούς να τεθούν σε καραντίνα μαζί με τις επαφές τους. Υπήρξε αναβρασμός, μέχρι να ξεσπάσουν συγκρούσεις και να μπει φωτιά, που τελικά έκαψε ολοσχερώς το στρατόπεδο συγκέντρωσης. Ακούστηκαν και γράφτηκαν πολλά. Όπως πιθανή εμπλοκή του τουρκικού κράτους κ,λπ. Το ενδεχόμενο όμως, η άρνηση καραντίνας να ήταν ένα ακόμα γεγονός που ξεχείλισε το ποτήρι δεν έπαιξε και πολύ. Είναι αλήθεια όμως, ότι το στρατόπεδο συγκέντρωσης για πολλούς λόγους ήταν βόμβα έτοιμη να εκραγεί χρόνια τώρα. Είχε δώσει δείγματα.
13.000 χιλιάδες άνθρωποι έπρεπε να στεγαστούν εκ νέου. Και αυτή τη φορά σε αθλιότερες συνθήκες. Αυτή είναι και η τιμωρία που τους επεφύλαξε η εξουσία μετά την εξέγερση τους. Μετεγκαταστάθηκαν στον καταυλισμό του Καρά Τεπέ. Τόσους μήνες αργότερα και εν μέσω πανδημίας, αυτοί οι άνθρωποι στερούνται τα άκρως απαραίτητα για την διαβίωση τους όπως ρεύμα, νερό, θέρμανση, τουαλέτες κ.λπ.
Η κυβέρνηση έχει δηλώσει πως το νέο στρατόπεδο συγκέντρωσης θα είναι έτοιμο το καλοκαίρι του 2021. Η πρόσβαση έχει απαγορευτεί με το πρόσχημα του κορωναϊού. Το ότι ζουν αυτοί οι άνθρωποι σε συνθήκες εξαθλίωσης, με τις σκηνές τους στα νερά και τις λάσπες μέσα από τις βροχές, χωρίς να μπορούν να ζεσταθούν, χωρίς να έχουν ζεστό νερό για να κάνουν έστω μπάνιο, με τρωκτικά και άλλα ζώα να μετατρέπουν τις ήδη απάνθρωπές συνθήκες, σε τόπους μολύνσεων από διάφορες αρρώστιες. Προφανώς αυτές είναι οι συνθήκες υγιεινής και τα μέτρα προφύλαξης από τον κορωναϊό…
Κι έχουμε από την άλλη το θέατρο ανθρωπιάς από την εξουσία. Η ΕΕ και εκπρόσωποι της να κάνουν λόγο για απάνθρωπες συνθήκες διαμονής, οι εδώ αντιρατσιστές κομματικοί και μη να εκμεταλλεύονται τις καταστάσεις καιροσκοπώντας. Μέσα στο φαύλο κύκλο των προσχηματικών πολιτικών αντιπαραθέσεων ο χρόνος κυλά, τα συμφέροντα για όλους διασφαλίζονται, χτίζονται νέες συμφωνίες και οι εξουσιαστικοί σχεδιασμοί βαίνουν καλώς.
Οι άνθρωποι εκεί όμως κραυγάζουν ακόμα πιο δυνατά μέσα στην χειρότερη εκδοχή της κόλασης.
Νίλοβ
