Έκτακτες
παροχές ύψους άνω των 3 εκατ. ευρώ προς τους εργαζομένους της
ανακοίνωσε η διοίκηση της καπνοβιομηχανίας «Καρέλια Α.Ε.», κατά τη διάρκεια της καθιερωμένης πρωτοχρονιάτικης γιορτής που διοργανώνει κάθε χρόνο για το προσωπικό της στις εγκαταστάσεις της, στην Καλαμάτα.
Οι παροχές αυτές αφορούν την αύξηση του τζίρου της εταιρείας κατά το προηγούμενο χρόνο. Εκτός, όμως, από αυτές τις παροχές μέσα στον χρόνο που πέρασε προσελήφθησαν στην επιχείρηση 34 ακόμη εργαζόμενοι.
Μέσα στον ορυμαγδό απολύσεων, μειώσεων μισθών και περικοπών που ισχύει για τον μέγιστο αριθμό των επιχειρήσεων του ελλαδικού χώρου η «Καρέλια Α.Ε.» θα πρέπει να χαρακτηρισθεί ως «ανθούσα» και οι εργαζόμενοι ως οι πλέον τυχεροί.
Όλα αυτά, βέβαια, δεν συμβαίνουν μόνο εφέτος, αλλά έχουν λάβει χώραν και κατά τα προηγούμενα έτη από την εν λόγω εταιρεία.
Όπως, όμως, αναφέρεται σε ένα αρχαίο ρητό «ουδέν κακόν αμιγές καλού», που σημαίνει δεν υπάρχει κακό που να μην αναμιγνύεται με το καλό. Αλλά, το ίδιο ισχύει και αντίστροφα, δηλ. δεν υπάρχει καλό που να μην αναμιγνύεται με το κακό.
Στην προκειμένη περίπτωση των καπνοβιομηχανιών, είναι αποδειγμένο πως συμβάλλουν τα μάλιστα στην εξάπλωση θανατηφόρων ασθενειών και ιδιαίτερα του καρκίνου. Σύμφωνα με τα καταγεγραμμένα στοιχεία, από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, οι θάνατοι από το κάπνισμα ξεπερνούν τα έξι εκατομμύρια ετησίως, με ανοδικές τάσεις.
Είναι αδιαμφισβήτητο πως οι καπνοβιομηχανίες είναι παραγωγοί εθιστικών και καταστροφικών για τους ανθρώπους προϊόντων.
Οπότε, η «ευεργεσία» προς μερικές εκατοντάδες εργαζόμενους μπορεί να ισοσταθμιστεί με τον θάνατο πολλαπλάσιου αριθμού ανθρώπων από την χρήση αυτού του προϊόντος; Μπορεί να εξαγνίσει τον ιδιοκτήτη της βιομηχανίας και τους λοιπούς μετόχους; Άλλωστε, είναι ξεκάθαρο ότι η αύξηση του τζίρου σημαίνει ανάλογη αύξηση και των αποτελεσμάτων που προκύπτουν από την χρήση του.
Οπότε, χωρίς πολλά λόγια, ας είναι αυτό το κείμενο τροφή για σκέψη, αυτές της χρονιάρες μέρες.
