«Είναι προφανές, έχουμε εκατομμύρια ενδείξεις, ότι επωάζεται αυτή τη στιγμή το φασιστικό φίδι -αν δεν έχει επωαστεί ήδη δηλαδή- και για να μην αθωώνουμε καταστάσεις, νομίζω ότι έχει μία ιδιαίτερη όξυνση στη Θεσσαλονίκη». Τάδε έφη ο αρμόδιος για τον συντονισμό του κυβερνητικού έργου υπουργός Επικρατείας, βουλευτής Α΄ Αθηνών του ΣΥΡΙΖΑ, Χριστόφορος Βερναδάκης, στον ραδιοφωνικό σταθμό του Αθηναϊκού-Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων «Πρακτορείο 104,9 FM», με αφορμή την επίθεση που δέχθηκε το περασμένο Σάββατο ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γιάννης Μπουτάρης. «Ιστορικά υπήρχαν πολλοί χώροι στη Θεσσαλονίκη, πολλά κυκλώματα νομής και αναδιανομής χρήματος, τα οποία έχουν υποστεί τον τελευταίο καιρό μία μεγάλη ήττα, υπό την έννοια ότι έχουν σταματήσει οι μηχανισμοί αναπαραγωγής τους. Σε κάθε τέτοια μεταβατική περίοδο αυτοί οι μηχανισμοί, οι οποίοι κερδοσκοπούσαν για πολλές δεκαετίες σε βάρος των συμφερόντων της πόλης και των πολιτών της, κρύβονται πίσω από διάφορες προσχηματικές ιδεολογίες, ανακαλύπτουν τον ελληνισμό, ανακαλύπτουν τον ποντιακό ελληνισμό», συνέχισε να εξηγεί ο συριζαίος κομισάριος.
Με αφορμή, λοιπόν, την αντιπαράθεση ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ περί πολιτικής και ηθικής νομιμοποίησης της βίας, ο κ. Βερναρδάκης πρόσθεσε: «Πάντοτε ήταν το καταφύγιο της εξυπηρέτησης κάποιων συμφερόντων ή μικροσυμφερόντων στην πόλη. Τα λεωφορεία το 1963 παρατάχτηκαν με τέτοιον τρόπο ώστε να μην μπορεί να περάσει το ασθενοφόρο, όταν χτυπήθηκε ο Λαμπράκης. Μιλάμε για δομές μέσα στην πόλη, πολύ ισχυρές και αυτή την ώρα η Νέα Δημοκρατία, η οποία έχει θαυμαστούς εκπροσώπους του νεοταξίτικου φασισμού στους κόλπους της, οι οποίοι δεν τολμούν να πουν αυτά που λέγανε πριν από 2-4 χρόνια, τον αντισημιτισμό, τον αντιεβραϊσμό […] και αντί να ταυτιστεί η ΝΔ αυτή τη στιγμή με όλες τις δυνάμεις του αντιφασιστικού τόξου –δεν είναι κυβερνητικές ή αντικυβερνητικές, είναι άλλου τύπου η διαχωριστική γραμμή– παρατηρείται αυτός ο συμψηφισμός και συγχέει και πάλι ανόμοια πράγματα, συγχέει τελείως διαφορετικά πράγματα και ξεχνάει το γεγονός ότι πολλά περιστατικά έχουν συμβεί ένθεν και ένθεν, αλλά ποτέ δεν υπήρξε έκφραση ατομικής βίας με όρους λιντσαρίσματος».
Απορία πρώτη. Ο νεοταξίτικος φασισμός (εάν υπάρχει τέτοιο πράγμα, θα πρέπει και ως ειδικός επιστήμονας ο Βερναδάκης να μας δώσει τον ορισμό) προϋποθέτει ναι ή όχι και την ύπαρξη του νεοταξίτικου κομμουνισμού; Ποιες είναι οι διαφορές και ποιες οι ομοιότητές τους; Ο αριστερός προπαγανδιστής κάνει φιλότιμες προσπάθειες, είναι αλήθεια, να ξεσκονίσει τις περίφημες διαχωριστικές γραμμές αριστεράς-δεξιάς, αλλά δυστυχώς γι’ αυτόν μάλλον δεν πείθει ούτε τους εναπομείναντες υποστηρικτές της πρώτης φορά αριστερά κυβέρνησης.
«Αυτό που συνέβη προχθές», πρόσθεσε ο υπεύθυνος συντονιστής του κυβερνητικού έργου, «ξεπερνάει κάθε όριο και μας φέρνει πίσω στις εποχές του μεσοπόλεμου, μας φέρνει πίσω σε άλλες ιστορίες, ακόμη και μέσα στην πόλη, καθώς έχω την αίσθηση ότι μία σταγόνα, η οποία ξεχείλισε το ποτήρι του μίσους απέναντι στον Μπουτάρη, ήταν η ομιλία του για την εβραϊκή κοινότητα, είμαι σίγουρος γι’ αυτό, γιατί σε ανύποπτο χρόνο ο ίδιος μου είχε εκμυστηρευτεί ότι δέχεται απειλητικά τηλεφωνήματα για τον λόγο αυτό».
Στην ίδια γραμμή άλλωστε κινείται και ο έτερος συριζαίος προπαγανδιστής ο γνωστός και μη εξαιρετέος Κώστας Μπαξεβάνης, ο οποίος στην Εφημερίδα έρευνας και άποψης (τρομάρα του) Documento, ανακάλυψε το νέο «Ραντεβού με τη νέα Μεταπολίτευση», που σηματοδοτεί η «πλήρης στήριξη Τσίπρα στον Μπουτάρη», ενώ ταυτόχρονα εκτιμά βαθυστόχαστα, τάχα μου, ότι αποτελεί «Θρυαλίδα αλλαγών στο πολιτικό σκηνικό η εγκληματική επίθεση των ακροδεξιών τραμπούκων στον δήμαρχο Θεσσαλονίκης». Ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται.
Φυσικά η πραγματικότητα βρίσκεται μίλια μακριά. Εάν οποιοσδήποτε ασχοληθεί και μελετήσει προσεκτικά τις εικόνες από την συγκεκριμένη εκδήλωση μνήμης που διοργάνωσαν Ποντιακά Σωματεία και Σύλλογοι, θα βγάλει κατ’ αρχήν ορισμένα βασικά συμπεράσματα (βλ. Τrapezounta.gr, ιστοσελίδα που έχει καταγράψει το περιστατικό από την αρχή και για τον λόγο αυτό κατατοπιστικότερα).
Ο Μπουτάρης με την συνοδεία δύο μπουνταλάδων σωματοφυλάκων και της δημοτικής συμβούλου, που έμεινε μέχρι το τέλος στο πλευρό του, επί 4 λεπτά και 40 δευτερόλεπτα, παρ’ ότι δεχόταν τις ολοένα και εντονότερες αποδοκιμασίες του πλήθους, έμενε αμετακίνητος στην θέση του. Εκτός από έναν εκπρόσωπο Ποντιακών Σωματείων, που προσπάθησε να κατευνάσει τα πνεύματα απευθυνόμενος σε ένα θύλακα ατόμων με ξυρισμένα τα κεφάλια, ουδεμία κίνηση έγινε εκ των διοργανωτών να δημιουργήσουν κάποιου είδους ασπίδα προστασίας γύρω του. Αντίθετα, αρκετός κόσμος, που κρατούσε ποντιακά λάβαρα, συμμετείχε και μάλιστα έντονα στις αποδοκιμασίες και προέτρεπε τον Μπουτάρη να απομακρυνθεί. Παρ’ όλα αυτά ο Μπουτάρης συνέχιζε να μένει ακούνητος στην θέση του και ενώ υπήρχε ο ικανός χρόνος για να προστατευθεί από την καταιγίδα, που έμοιαζε ολοένα και αναπόφευκτη όσο περνούσε ο χρόνος. Ο ίδιος ο Βερναδάκης ομολογεί ότι ο Μπουτάρης σε ανύποπτο χρόνο τού είχε εκμυστηρευθεί ότι δέχεται απειλητικά τηλεφωνήματα και παρ’ όλα αυτά κατέβηκε στην συγκεκριμένη εκδήλωση χαλαρός και άνετος προσφέροντας τον εαυτό του ως εύκολη λεία στον όχλο, που του επιτέθηκε.
Εν ολίγοις, όσο και να απεχθανόμαστε βαθειά κάθε λογική και πρακτική λυντσαρίσματος, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε ότι η κατάσταση που προέκυψε βόλεψε πολιτικά αμφότερες τις αντιπαρατιθέμενες πλευρές, όπως αποδείχθηκε και από τις δηλώσεις που παραθέσαμε προηγουμένως.
Η κινητικότητα, που υπάρχει στον «άστεγο» κοινοβουλευτικά χώρο ανάμεσα στην Χρυσή Αυγή και στην ΝΔ είναι ενδεικτική των ζυμώσεων που εξελίσσονται και φυσικά τρέφονται από τέτοια «νικηφόρα» γεγονότα. Μικρή σημασία έχει εάν οι συλληφθέντες, κατά τις απολογίες τους, ζητούσαν συγγνώμη ή εάν το προφίλ τους, όπως παρατήρησε η έτερη συριζαία προπαγανδίστρια Κ. Ακριβοπούλου παραπέμπει σε λούμπεν νεαρούς (λες και υπήρχε πιθανότητα να ήταν καθηγητές φιλοσοφίας…). Η σούπα, λοιπόν, θα ξαναζεσταθεί πολλές φορές μέχρι τελικά να σερβιριστεί στο προεκλογικό τραπέζι που έχει στηθεί ήδη, όσο άνοστη και αν γίνεται κάθε φορά που επιχειρείται κάτι τέτοιο, όσο και αν αργήσει να σερβιριστεί…
Δημοσιεύθηκε από Λ
